Τώρα θα μου πεις άσχετο. Εδώ γίνεται της πουτανιώς και εσύ ασχολείσαι με μαλακίες. Αλλά έτσι είναι ο άθρωπας. Αν όλη μέρα ασχολείσαι με τα μεγάλα, θα φρικάρεις (εξαιρούνται τα βυζιά). Καλό είναι να κάνεις ένα μπρέικ, να βλέπεις και τα μικρά, έτσι για αλλαγή.

Που δεν είναι και τόσο ασήμαντα τελικά εδώ που τα λέμε (που εδώ? εδώ καλέ, δε με βλέπεις?), γιατί είναι αυτά που, όταν τα ενώνεις, φτιάχνουν το σύνολο. Το παζλ της ζωής, η μεγαλύτερη εικόνα, το δάσος αντί για το δέντρο και άλλες τέτοιες κλισεδιάρικες αρλουμπολουγίες. Αλλά παρεκτρέπομαι.

Το θέμα μου είναι σήμερα οι Μαλάκες με Μεταπτυχιακό.

Για να σου εξηγήσω που το πάω. Ξεκινάς μια συζήτηση για τις ιδιωτικοποιήσεις. Ο άλλος λέει κάτι με το οποίο διαφωνείς. Μπορεί να διαφωνείς γιατί δεν ξέρεις αρκετά για το θέμα. Συμβαίνει, οκ, μην πανικοβάλλεσαι. Δεν ξέρεις τίποτα, για τα περισσότερα θέματα και λίγα για ορισμένα θέματα, ακόμα και αν έχεις 5 Μς και 3 ΠχΔς. Καλό είναι που και που να το θυμάσαι. Σε αυτή την περίπτωση το παραδέχεσαι μέσα ή έξω σου και προχωράς.

Ή απλά διαφωνείς γιατί οι πολιτικές σου πεποιθήσεις είναι διαφορετικές. Για παράδειγμα, ο νεοφιλελεύθερος Θανάσης και ο πασόκος Μανούσος, δύσκολα θα συμφωνήσουν στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων. Αααααχαχαχχαχαχα, αστειεύομαι φυσικά, είναι απολύτως σύμφωνοι. Για να σοβαρευτούμε, ο νεοφιλελεύθερος Θανάσης και ο κουκουές Βαγγέλης θα διαφωνήσουν στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων. Γιατί είναι πολιτικό το θέμα και όχι γνώσεων.

Λέει ο Θανάσης, είναι καλές και ο Βαγγέλης λέει όχι. Γιατί, τον ρωτάει ο Βαγγέλης. Θα σου εξεηγήσω, λέει ο Θανάσης.

Τότε, μαλάκα μου, για να πείσει τον συνομιλητή του, λέει το εξής θεϊκό “κοίτα να δεις (αδαή, απλέ και μικρόνοε – αυτά τα υπονοεί με το γαμωυφάκι Του), εγώ είμαι – ή σπουδάζω- σεφ (αστρολόγος, πυρηνικός φυσικός, βουλευτής, περιβαλλοντολόγος, στρουμφοκηνυγός, παπάς, ζωγράφος, λέκτορας, αλέκτορας, ή οτιδήποτε άλλο), και ξέρω καλύτερα το θέμα. Η μόνη απάντηση σε αυτή τη γελοία πρόταση/δήλωση, είναι “και εγώ είμαι βυζαρού”.

Διότι δεν είναι θεμα γνώσεων, όπως δεν είναι και τα περισσότερα θέματα. Από την τέλεια συνταγή για μακαρονάδα, μέχρι την αντιμετώπιση του εγκλήματος και την οικονομικο-κοινωνική ανάπτυξη της γυναίκας μέχρι την διάσωση της Καρέτα-Καρέτα και το αιώνιο δίλημμα γόβες ή μπαλαρίνες, όλα τα θέματα είναι πολιτικά.

Μη με παρεξηγήσεις, δε λέω οτι δεν πρέπει να υπάρχουν απόψεις, διάλογος, αντίλογος και αναλύσεις. Εννοώ οτι το συγκεκριμένο επιχείρημά σου είναι ένα μπουκέτο μαραμένα αρχίδια. Το γεγονός οτι σπουδάζεις ή δουλεύεις σε κάποιο αντικείμενο, δε σε κάνει παντογνώστη της μιας και μοναδικής και απόλυτης αλήθειας. Σε κάνει εξειδικευμένο, βεβαίως, αλλά ούτε όλη τη γνώση μπορείς να έχεις (δε θα ήταν δυνατόν, ακόμα και αν ζούσες 400 χρόνια αλλά και γιατί οι επιστήμες εξελίσσονται), ούτε πρέπει να ξεχνάς πως μέσα στις απόψεις σου υπάρχει η πολιτική σου άποψη. Μη μπερδεύεις την εξειδίκευση με την απόλυτη γνώση και μην ξεχνάς οτι μέσα σε όλα υπάρχει πολιτική, και ας μην το καταλαβαίνεις γιατί είσαι μπετόστοκος.

Επίσης, δε βοηθάει καθόλου στην ανάπτυξη της επιχειρηματολογίας σου και στην εξέλιξη του διαλόγου, η χρήση εκφράσεων όπως οι παρακάτω: “νεοφιλελεύθερε, κομμουνιστή, ξανθιά, μπετόστοκε, ου μωρή πατσαρβούρα, που να μην ξαναγαμήσεις ποτέ, ψυχοπαθή, α να χαθείς ανόητε, καυλόβλακα, στραβούλιακα, χαρτογιακά, απειρομαλάκα, ξέκωλο, σκατόφλωρε” και τα λοιπά.

Γιατί, μπορεί να νομίζεις οτι είσαι ο φωτεινός παντογνώστης στο θέμα που αναλύεις, αλλά το να χαρακτηρίζεις τον συνομιλητή σου ως κάτι από τα προαναφερθέντα, δεν αποδεικνύει ούτε την εμβάθυνση που έχεις κάνει στο συγκεκριμένο θέμα, ούτε την εγκυρότητα του επιχειρήματός σου. Αποδεικνύει οτι έχεις μια συγκεκριμένη πολιτική θέση και άποψη για ένα θέμα, η οποία δυστυχώς δεν αντιλαμβάνεσαι οτι είναι υποκειμενική, και όλα τα φτυχία του πλανήτεως δε την κάνουν πιο έγκυρη από του συνομιλητή σου, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, είτε σου αρέσει, είτε όχι. Στα βυζιά μας κιόλας τα φτυχία σου.

Και ξαναεπαναλαμβάνω για να μη δω κανέναν μαλάκα να διεστρεβλώνει τα γραφόμενά μου, πάλι. Δεν υποστηρίζω οτι είναι δίκαιος όποιος δεν έχει το πτυχίο στη συζήτηση, ούτε οτι η άποψη ενός ηλίθιου που χρησιμοποιεί αυτές τις παπαριές σαν επιχειρήματα είναι αυτομάτως άκυρη. Το μόνο που κάνω είναι να τονίζω οτι όταν σε μια συζήτηση/διάλογο χρησιμοποιείς την επαγγελματική σου ιδιότητα ή τις σπουδές σου σαν τον υπέρτατο και ανυπέβλητο λόγο που κάνει το επιχείρημά σου το μόνο έγκυρο, σωστό και αλάνθαστο, είσαι μαλάκας. Και είσαι εξίσου μαλάκας όταν χρησιμοποιείς χαρακτηρισμούς για να υποβιβάσεις το επιχείρημα του συνομιλητή σου.

Το μόνο που καταφέρνεις, είναι να αποδεικνύεις περίτρανα οτι κάτι πήγε λάθος στην επιστημονική σου παιδεία, την οποία και επικαλείσαι. Στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων, για να στο κάνω λιανά και να μη με εκνευρίσεις αγρότερα και αστικότερα, αν πεις εσύ “μα έχει αποδειχθεί οτι είναι τραγικές οι συνέπειες, σε πολλές χώρες, από την Βρετανία και την Αργεντινή, μέχρι την Χιλή και την Γαλλία” και η απάντηση του άλλου είναι “ναί, αλλά εγώ είμαι οικονομολόγος, και έχω 3 μάστεροφδεγιούνιβερς, και εσύ είσαι αναρχικός/κομμουνιστής/συνδικαλιστής/ξανθιά και άντε γαμήσου”, τότε αυτό που του απαντάς είναι “ναί, και εγώ είμαι βυζαρού” και τον προτρέπεις να πάει ξανά νηπιαγωγείο και όλα τα υπόλοιπα, από την αρχή, χωρίς παραλείψεις και με έξτρα επίβλεψη, γιατί είναι διπλά ηλίθιος.

Αυτά τα ολίγα για την αποκατάσταση του διαλόγου, της σωστής επικοινωνίας και την εξέλιξη της σκέψης. Και για τα βυζιά, γιατί συνεισφέρουν στην αποκατάσταση των πάντων και των κοάλων.

Σας αγαπώ (?),

Σαν Μόνα (πολύ μου αρέσει αυτό, λες και θα μπορούσε κάποιος να μιλάει σαν κάποιον άλλο, και όχι σαν τον εαυτό του) νιώθω την ανάγκη να δηλώσω κάτι. Είχα πάει στο Μουνί, που λες, να δω συγγενείς και φίλους και το πρωί μόλις έφτασα στο αεροδρόμιο περνώντας από το τελωνείο με ρώτησαν αν έχω κάτι να δηλώσω και τους είπα: “αηδία και εμετό”. Ο υπάλληλος κοίταζε τα βυζιά μου και δε με πρόσεχε, οπότε όταν μου ζήτησε να επαναλάβω είπα “όχι, τίποτα”. Και έμεινα ανικανοποίητη, οπότε πρέπει να δηλώσω κάτι εδώ τουλάχιστον.

Μετά το βίντεο με τον κασίδα, που δε θα το ποστάρω, όλα στο πιάτο τα θέτε, να κάνετε και καμμια δουλειά τεμπέληδες Έλληνες, που θα’λεγε και ο Μπάμπης, ο Πριτέντερ και άλλα καλά παιδιά, έκανα πολλές σκέψεις. Έκανα σκέψεις λοιπόν με τα βυζιά, γιατί θέλουμε ισότητα και όπως οι άντρες σκέφτονται με το κάτω κεφάλι, πρέπει και οι γυναίκες να σκεφτόμαστε με κάτι άλλο εκτός του εγκεφάλου και τί καλύτερο από δύο υπέροχα ολοστρόγγυλα βυζιά?

Μία από αυτές τις σκέψεις είναι οτι όλα αυτά προετοιμάζονται εδώ και χρόνια. Νομίζω το έχω ξαναγράψει, αλλά επειδή όσα λέω είναι τόσο πετυχημένα που αξίζουν επανάληψης, οι τηλεοπτικοί φακοί ζεσταίνουν τα αυγά του φιδιού εδώ και χρόνια. Και τώρα εκκολάθφηκαν, όχι σήμερα δηλαδή, έχει καιρό, από τότε με τις επιθέσεις και δολοφονίες μεταναστών και πριν από αυτό όταν ο μπουμπούκος και το τσεκούρι κάνανε παρέλαση και τσιρίζανε οι το έπαιζαν σοβαροί και υπεύθυνοι στα τηλεχαντάκια που γυρίζουν σαν καλοί γυρολόγοι που είναι, από τότε που ο μπαμπάς και πνευματικός τους ηγέτης καλούσε τους ακροδεξιούς να συνεργαστούν μαζί του και πιο πριν από τότε που μας έπεισαν οτι μόνο τα δικά μας βυζία είναι ωραία και αξίζουν και όλα τα άλλα είναι πεσμένα και να πάνε να γαμηθούν. Από τότε που μάθαμε οτι το τομάρι μας είναι ούμπερ άλλες. Από τότε που οι γονείς νοιάζονται μόνο για την σύνταξή που θα πάρουν οι ίδιοι και όχι για τα παιδιά τους, από τότε που τα παιδιά τους νοιάζονται μόνο να έχουν μια δουλειά και ας είναι και σκατά και όχι για την σύνταξη των γονιών τους.

Μια άλλη είναι το θέμα της ισότητας. Όπως πολύ ευστόχως παρατήρησα στην δεύτερη παράγραφο, αν και δε μου αρέσει να μιλάω για τον εαυτό μου (κλεμμένο από σαμαράς σε πρόσφατη εκπομπή), οι γυναίκες δε μπορούμε να σκεφτόμαστε με το πουλί γιατί δεν έχουμε. Μπορούμε να κάνουμε πολλά, τον ταρίφα, καλές πίπες, να είμαστε μάνατζερς (μα τί αξιωση και αυτή να γίνεις μάνατζερ, το να γίνεις πουτάνα είναι πολύ πιο τίμιο επάγγελμα), (μα τί κατάσταση είναι αυτές με τις παρενθέσεις?), (είσαι λίγο σχιζοφρενής?), (ναί, μωρή, θέλεις τίποτα?) και πολλά ακόμα. Επίσης οι άντρες τελικά μάλλον είναι καλύτεροι μάγειρες, οπότε πρέπει αυτούς να στέλνουμε για σάμιτς, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Πάντως, αν παίξει σούμο γυναίκα με άντρα, ας πούμε οτι θα στοιχημάτιζα υπέρ του άντρα. Επίσης, ευτυχώς η δυστυχώς, οι άντρες δε μπορούν να κάνουν παιδιά, γιατι δεν είναι ιππόκαμποι, αν και θα ήταν ενδιαφέρον για λίγο, τουλάχιστον μέχρι να το συνηθίζαμε. Τέλος, οι γυναίκες έχουν βυζιά. Άντρας με σιλικονάτα βυζιά, σαν τα δικά μου, θα ήταν λίγο γελοίος. Οπότε η ισότητα ισότητα, αλλά και η διαφορετικότητα παίζει έναν ρόλο. Η ισότητα χωρίς τον παράγοντα της διαφορετικότητας, δε μπορεί να έχει λογική. Ένας άνθρωπος χωρίς πόδια δε μπορεί να γίνει ποδοσφαιριτής, αλλά αυτό δε σημαίνει οτι δε θα μπορούσε να είναι εξαιρετικός συγγραφέας. Ούτε οτι δεν πρέπει να έχει ίσες ευκαιρίες, γι’αυτά που θέλει να κάνει.

Τώρα, δεδομένου οτι ένας άντρας και μια γυναίκα δε μπορούν να παίξουν σούμο ισάξια, το να χτυπάει ένας άντρας γυναίκα κάνει αυτόν ασθενές φύλο, κομπλεξικό και τριμαλάκα μεγάλου διαμετρήματος και βεληνεκούς. Όπως όταν μαζεύεται μια συμμορία με λοστούς και στυλιάρια και ξεμοναχιάζουν μετανάστες και τους σπάνε στο ξύλο γιατί είναι κομπλεξικά και αμόρφωτα ούγκανα που κάπου πρέπει να ξεσπάνε για τα μικρά τους τσουτσούνια. Θα ήθελα πολύ να αδειάζαμε μια χώρα π.χ. Ισλανδία, Αυστραλία, Ιρλανδία, Ιαπωνία, Μ.Βρετανία, και να πετούσαμε όλους αυτούς τους αιμοδιψείς και αιμοσταγείς δολοφόνους, από αμερικανοκομμάντος, χρυσαυγίτες και νεοφιλεύθερους μέχρι ρασοφόρους και να τους αφήναμε εκεί “να τα βρουν”. Σύμφωνα με τη θεωρία του Δαρβίνου, που την μπαστάρδεψαν με την οικονομικο-κοινωνική επιβίωση του καλύτερου, θα επιβίωνε κάποιος ο οποίος θα στεφόταν νικητής και θα κέρδιζε μια μικρή πυρηνική – νούκουλαρ που λέει ο Τζωρτζ ο Θάμνος, βόβμα που θα έσκαγε εκεί που κοιμάται.

Από την άλλη έχουμε το θέμα της δημοκρατίας. Δηλαδή τους ψήφισε ο λαός, άρα πρέπει να έχουν λόγο. Αφού δεν παρενέβη εισαγγελέας ποτέ, σε κανένα έγκλημά τους, από δολοφονίες και μαχαιρώματα μεταναστών, μέχρι επιθέσεις σε ομοφυλόφιλους, θεωρήθηκαν νόμιμοι και μπήκαν στό κυνοβούλιο. Και αναπλήρωσαν το κενό που είχε αφήσει ο κρυφοφασίστας καρατζαφύρερ, με κάτι ακόμα χειρότερο, το οποίο πριν από κάποια χρόνια θα φαινόταν αδιανόητο, αλλά και αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Και σήμερα φτάσαμε να χτυπάνε -συνεχόμενα πρέπει να προσθέσω- ανθρώπους, και μάλιστα γυναίκες. Γιατί δεν έκανε μία μαλακία, έκανε τέσσερις. ίσως και παραπάνω. Αυτούς τους “άντρες”τους αξίζει να λέγονται γυναικούλες πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε γυναίκα, ακόμα και αν διαβάζει κόζμο πίνοντας ντάκιρι ενώ κάνει μανικιούρ στο κομμωτήριο και ταυτόχρονα σχολιάζει με τις δίπλα πότε κατούρησε ο σκύλος του Σάκης τελευταία φορά. Αυτή μπορεί να αποδειχθεί πολύ πιο δυνατή από τον κασίδας που επειδή είναι μαλάκας και του τελείωσαν τα επιχειρήματα άρχισε τα μπουνίδια.

Φυσικά στην όλη ιστορία μου κάνει τρομερή εντύπωση που τον δικαιολογούν και σε κάποιες περιπτώσεις τον επιβραβεύουν κιόλας, γυναίκες. Δηλαδή, μωρή μαλάκω, θα τον δικαιολογούσες αν ήταν ο γκόμενος, ο μπαμπάς, ο θείος ή ο φίλος σου? Και αν σου αρέσε τόσο πολύ να κάνουμε παρέα, όποτε λες κάτι που δε μου αρέσει, όποτε δεν έχω επιχειρήματα, ή όποτε μου την σπας, να σε γαμάω στο ξύλο, βρε ξυλόκοτα. Που δε θα το έκανα, αλλά μη στεναχωριέσαι θα βρούμε μια λύση. Θα πάρω τον κασίδα με λουρί και τέιζερ (για αυτοπροστασία) και όταν λες μαλακίες θα σου ορμάει. Αφού να τους στείλουμε σε απομονωμένο νησί παραμένει μόνο μία φαντασίωση, να τους χρησιμοποιήσουμε για εγχώριες υπηρεσίες. Να δημιουργήσουμε νέες θέσεις εργασίας, που θα φέρουν και την πολυπόθητη “ανάπτυξη”, επίσης άλλο θέμα.

Βέβαια, ο κασίδας δεν είναι ψυχοπαθής, αυτό θα ήταν ελαφρυντικό και θα το ήθελε. Το μόνο ελαφρυντικό που έχει είναι οτι σαν σύντροφος της κόρης του αρχηγού της συμμορίας, πρέπει να τρώει πολύ παντόφλα και βυζοσκάμπιλα από το σερνικοθήλυκο στο σπίτι. Όχι, το μετάνιωσα, αυτό στη δικαιοσύνη θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί επιτυχώς, στα χάλια της είναι και αυτή η αδικοσύνη. Κανένα ελαφρυντικό, είναι απλά ναζιστής.

Τα αίτια βέβαια περιλαμβάνουν και την πολιτική και οικονομική κρίση, την άθλια κατάσταση της παιδείας και άλλα. Αλλά και αυτό είναι άλλο θέμα. Προς το παρόν πρέπει όλοι να πάρουμε θέση και να το πάρουμε απόφαση. Να απομονώσουμε τις αμοιβάδες. Εγώ προσωπικά, σαν Μόνα (και πάλι), είμαι περήφανη γιατί ενώ είχα πολλούς συντρόφους, σεξουαλικούς εννοείται, ποτέ δεν άφησα ούγκανο ούτε καν να μου αγγίξει τα βυζιά. Τους στέλνω, διόλου ευγενικά και πολύ ειρωνικά, να κάνουν τις βαρβατίλες τους στον τόπο και στο χρόνο που ανήκουν, σε μια ζούγκλα περίπου 800.000 χρόνια πριν. Το τί κάνει ο καθένας βέβαια είναι δικό του θέμα, πλην όμως δεν υπάρχουν περιθώρια. Ή εμείς, ή αυτοί. Συνύπαρξη με υποανάπτυκτους  δε μπορεί να υπάρχει. Όλα τα άγρια ζώα είναι ή στο περιβάλλον τους, ή σε ζωολογικούς κήπους. Και θα ήταν καλύτερο να είχαμε τα χρυσαύγουλα σε κλουβιά και να αφήναμε ελεύθερα τα ζώα. Μόνα άουτ.

Σας αγαπώ όλους (εκτός από τις υπανάπτυκτες ουγκανικές αμοιβάβες),

Η Μόνα Λίτσα εκτός από εκδιδόμενη, τώρα έγινε και παραγωγός/προαγωγός.

Επειδή όλες μου οι καταθέσεις είναι σε ευρώ, και τα 25 ευρώ που έχω στην τράπεζα, με είχε προβληματίσει η οικονομικοκοινωνική κατάσταση και αποφάσισα να αντιμετωπίσω το θέμα με τα βυζιά μου. Γιατί όλα τα προβλήματα λύνονται με βυζία.

Αυτό ήταν το αποτέλεσμα:

httpv://www.youtube.com/watch?v=g0HB1-KPc-4

Σας αγαπώ,

“- Πρέπει να γράψεις ένα άρθρο για το μπλογκ μου , χρειάζομαι μια αντρική ματιά , το κοινό μου θέλει κάτι φρέσκο!
– Μα , Μόνα τι πιο φρέσκο από σένα αλήθεια ;
– Άσε τις γαλυφιές κατά μέρος και φέρσου αναλόγως..Μην ξεχνάς τα αναρίθμητα views που έδωσα στην ποταπή σας ιστοσελίδα!
– Ναι δε διαφωνώ , μα με τι φώντα θες να γράψω άρθρο..εκεί τα πράγματα είναι διαφορετικά , εκεί πρέπει να υπάρχει ένας ειρμός , μία αρχή , μια μέση ενα λογικό συμπέρασμα κι ένα τέλος , εκεί είναι που πρέπει ο λόγος να ρέει αβίαστα και μαγικά , σαν σπέρμα στο πρόσωπο επίμονης παρθένας που..
– Στοπ ! Γιου γκατ δε τζομπ μίστερ! ”

Κάπως έτσι βρέθηκα κλειδωμένος για αρκετά μερόνυχτα σπίτι να προσπαθώ να βρω τον αρθρογράφο μέσα μου. Δεν τον βρήκα . Βρήκα όμως πολλά ενδιαφέροντα να κάνω μέσα στο σπίτι όπως να προσθέσω αρκετά άτομα στη λίστα τραγουδιών με τίτλο “Σκατά στον..”

Τα τραγούδια “Σκατά στον..” δεν υπήρξαν στην ουσία ποτέ , και πιθανότατα και για το καλό της μουσικής ποτέ να μη βρουν το δρόμο τους για την δισκογραφία ( !!!! ) αλλά ας εξηγήσω περί τίνος πρόκειται.. Η ιδέα μου μπήκε στο μυαλό μια μέρα που κατά την ώρα του φαγητού βρισκόμουν καθισμένος στο συμπαθέστατο έπιπλο που μεταφορικά θα λέγαμε ότι ευθύνεται για την κατάντια μας , κι έχοντας απέναντι μου την συσκευή που ευθύνεται σε μεγαλύτερο βαθμό και ουχί μεταφορικά για την κατάντια μας , και το πρόγραμμα που έπαιζε ήταν επανάληψη σήριαλ του χάρη ρώμα και μάλιστα σκηνή που ο ίδιος υποδύεται κάτι που υποτίθεται ότι είναι ένας ερωτευμένος άνδρας..γεννηθήτω φως , κοινώς ” Σκατά στο χάρη ρώμα “..Ομολογώ οτι ένα μεγάλο μέρος του εαυτού μου ήταν έτοιμο να τσακίσει πολύ μελάνι για ένα τέτοιο σκοπό..ευτυχώς ένα ακόμη μεγαλύτερο μέρος του εαυτού μου με κοίταξε υποτιμητικά , σαν βλέμμα κουκουέ σε συριζαίο , και μου θύμισε ότι τέτοιου τύπου τραγούδια γράφουν πολύ καλύτερα έτεροι συνάδελφοι μου απο το τσίρκο που λέγεται ελληνική ραπ κοινότητα , λέμε τώρα…

Τα τραγούδια “Σκατά στον..” βρήκαν πολλούς ακόμα υποψήφιους συμμετέχοντες , από τον άρχοντα της μαλακίας νίκο μαστοράκη , ως την καργιόλα που έκανε το gala ( ευτυχώς σταμάτησε , ελπίζω για λόγο σχετικό με σκατά! ) , και από γλοιώδεις τύπους τύπου θέμου ως μεγαλοτσουλάρες με mont blanc τύπου στάη…Μην απορείς αναγνώστη που τόση ώρα δεν ανέφερα τον πρετεντέρη..Τι να του κάνουν τα απλά σκατά του γιάννη , γι αυτόν θα ήταν αφιερωμένο το κύκνειο άσμα της σειράς με τίτλο κουβάδες ή βαρέλια με σκατά ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων..

Για να επανέλθω στο θέμα μου , τις μέρες αυτές του εγκλεισμού μου προσετέθησαν στη λίστα μου άνετα άνθρωποι του πνεύματος όπως ο ρένος χαραλαμπίδης , ο οποίος απεδείχθη όπως σοφά έγραψε ένας φίλος πιο φτηνός και από τα τσιγάρα του , ο γιάννης μπέζος που μας είπε ότι καλό θα ήταν αν δεν έχουν κόσμο οι πορείες να γίνονται στα πεζοδρόμια για να μην ενοχλούμε , και φυσικά δεκάδες άτομα του πολιτικού και δημοσιογραφικού χώρου , ανάξιοι αναφοράς αλλά άξιοι σκατών.

Ευτυχώς τον παραλογισμό μου όλον αυτόν ήρθαν να διακόψουν τα “λεβεντόπαιδα” που εισήλθαν με τη βίαιη ψήφου του ευφυούς έλληνος εις το κυνοβούλιο και μ έφεραν στο σημείο να σκεφτώ πως τα ίδια σκατά επιθυμούν και οι ίδιοι και πιθανότατα προς τους ίδιους στόχους με εμένα αλλά για διαφορετικούς σκοπούς..
Τους καμάρωσα στα κανάλια να γίνονται μαιντανοί , να τα μασάνε και να φαίνονται γραφικοί στα δικά μου μάτια , αλλά στην τελική να πλασάρουν την κτηνώδη “ιδεολογία” τους μαριναρισμένη με σως γραβάτας και δήθεν αξιοπρέπειας
που θα βρει όπως και να έχει αρκετούς ηλίθιους για υποστηρικτές..

Όπως και να το κάνουμε η λύση δε βρίσκεται ούτε στη βία ούτε σε γιαούρτια , μούτζες και σκατά..Είναι λογική αντίδραση και όλοι μπαίνουμε σε αυτό το τριπάκι απλά εκεί είναι που ελοχεύει και ο κίνδυνος του να γίνεις αυτό που κράζεις..Σαν κάτοικοι σ αυτή τη χώρα άλλωστε έχουμε ξεχάσει βασικά πράγματα όπως τον διάλογο , τη στοιχειώδη ευγένεια , το που βάζουμε την ψήφο μας και το ποιος φταίει όταν κάνουμε “απρόσεχτο” σεξ με ιερόδουλες..Ίσως να ήρθε καιρός να αρχίζουμε να αλλάζουμε νοοτροπία σιγά σιγά..
Παρ’όλα αυτά σκατά και ξύλο στους χρυσαυγίτες γιατί έτσι πρέπει , λίγο δύσκολο να γίνουν πάλι άνθρωποι και η κίρκη μας άφησε αιώνες..

Θα έγραφα κι άλλα μετεκλογικά/προεκλογικά αλλά τα έχεις σιχαθεί κι εσύ όπως κι εγώ και τα λένε και άλλοι καλύτερα..
Δε γράφω άλλα , πάω να διαβάσω για το κάθαρμα τον τσίπρα που έκανε λέει το μοιραίο λάθος να μη φιλήσει το σταυρό στην ορκωμοσία και παίζει μόνο και μόνο από αυτή την κίνηση να χάσει για πάντα τα ποσοστά που κατέκτησε στις προηγούμενες..Αντί να ζωστεί την αγία ζώνη και να πάρει φόρα σαν παλαιστίνιος καμικάζι στην μάχη της αλλαγής…Έχουν ήδη περάσει και κάτι μέρες από τότε και θα έχει καμιά εικοσαριά ατοπήματα για τα οποία παραμένω ανενημέρωτος οπότε την κάνω σιγά σιγά..

Καλή δύναμη σε όλους και τα ξαναλέμε σε μέρες ενδεχομένως πιο παρανοικές..ουάν λοβ!

Α., για την