Έτσι κλίνεται η βία πλέον.

Ζούμε σε αντικοινωνικές κοινωνίες.

Σε έναν τόπο που τα βασανιστήρια και ο θάνατος έχουν γίνει καθημερινότητα. Όπως και στην προηγούμενη χούντα, πολλά ζώα την δικαιολογούν για να μην αναγκαστούν να παραδεχτούν οτι ζουν σε βόθρο. Και πολλοί είναι ψυχοπαθείς. Γι΄αυτούς όλα όσα συμβαίνουν είναι από αδιάφορα μέχρι και ευχάριστα. Μπορεί και να τον παίζουν βλέποντας την καθημερινή βία του κράτους. Και αυτοί είναι και τα ανώμαλα φρικιά της κοινωνίας, και αυτής που ζούμε και κάθε άλλης κοινωνίας. Όχι αυτοί που σου λένε οτι είναι ανώτεροί σου, καλύτεροι και εξυπνότεροι από εσένα.

Ζούμε σε αντικοινωνικές κοινωνίες.

Κάποιοι δικαιολογούν την συγκεκριμένη βία και άγρια καταστολή, αυτή του κράτους, γιατί υπάρχουν τα φακελάκια και οι φοροφυγάδες. Και για αυτούς τους μπετόστοκους όσα συμβαίνουν είναι φυσιολογικά. Εγώ δικαιολογώ τη βία, γιατί υπάρχουν ηλίθιοι που δικαιολογούν τη βία επειδή υπάρχουν φακελάκια και φοροφυγάδες. Να πάω να πλακώσω τον μαλάκα που το είπε? Θα μπορούσα, όμως το Σύνταγμα δε με καλύπτει σε αυτή την περίπτωση, για να μιλήσω με τους δικούς τους όρους. Καλύπτει όμως την βία ενός λαού που το κράτος καταπατά τα δικαιώματά του, επειδή στην παρούσα φάση αποφάσισε ο τάδε μαλάκας να πεθάνεις χωρίς υγεία, παιδεία ή δουλειά, πράγματα που προβλέπονται, επιτρέπονται και επιβάλλονται από το ίδιο το Σύνταγμα.

Ζούμε σε αντικοινωνικές κοινωνίες.

Γιατί αυτό θα πει ελεύθερες αγορές. Δεν είναι ελεύθερες για εσένα. Είναι ερμητικά κλειστές για εσένα. Είναι σφραγισμένες με νόμους για πνευματικά δικαιώματα, ανταγωνισμούς και παπάρια, για να εξυπηρετούν αυτούς που δε θα ξεπεράσεις ποτέ, όσο γαμάτες ιδέες και αν έχεις. Ή θα σε καταστρέψουν, ή θα σε αγοράσουν. Το ίδιο είναι και η βία. Την καταδικάζουν από όπου και αν προέρχεται, εκτός και αν προέρχεται από τους ίδιους. Τα επιλεκτικά κριτήριά τους, με κάποιο τρόπο ξεφεύγουν από την κριτική των έγκριτων δημοσιογράφων που τα κρίνουν όλα, εκτός από αυτά που δε θέλουν.

Ζούμε σε αντικοινωνικές κοινωνίες.

Άραγε στην χούντα οι άνθρωποι καταλάβαιναν τί τους συνέβαινε, ή μόνο όταν τους αφορούσε? Για πολλούς άλλαζε κάτι στην σκατημερινότητά τους, ή ήταν ίδια όλα είτε είχαν χούντα, είτε Πασοκονουδουδημαρ? Για λίγους βελτιωνόταν, αυτό είναι το σίγουρο. Περίπου όπως και τώρα. Κατά την άνοδο του Χίτλερ, οι άνθρωποι, αυτοί οι κατά τ’άλλα οικογενειάρχες, οι νομοταγείς δημοκράτες, οι απλοί, μέσοι, λαϊκοί άνθρωποι είχαν πάρει πρέφα οτι δίπλα τους και με την ανοχή και τη βοήθειά τους, συνέβαιναν όλα αυτά τα αίσχη και τα εγκλήματα?

Ζούμε σε αντικοινωνικές κοινωνίες.

Ο Τσόντας στον ΣΚΑΕΙΚΑΙΓΑΙΔΑΡΟ που είπε για τους συνδικαλιστές να κάνουν μια επιτροπή να το συζητήσουν, βρε αδερφέ, αυτό δε σου έκανε εντύπωση? Τα πάντα προκειμένου να κερδίσουν χρόνο, να το ξεχάσει ο βλάκας από κάτω, να προχωρήσουν στο επόμενο έγκλημα, να μη βρεις χρόνο και διάθεση να αντιδράσεις και γι’αυτό. Που να προλάβεις εξάλλου. Με όσα γίνονται, προλαβαίνεις να σκεφτείς το καθένα ξεχωριστά?

Ζούμε σε αντικοινωνικές κοινωνίες.

Τρομοκρατία. Η επόμενη λέρα του κράτους. Την χρησιμοποιεί όλο και περισσότερο, όπως και ο Θάμνος επί 9/11. Αν σου ξέφυγε, ο Λάντεν ποτέ δεν είχε κατηγορηθεί επίσημα για αυτά για τα οποία δικαζόταν για χρόνια στα τηλεπαράθυρα. Λεπτομέρειες και άσχετο. Το θέμα είναι πόσο βολεύει, πόσο την αγαπούν, πόσο την ποθούν οι εξουσίες την τρομοκρατία. Τα παιδιά κατηγορήθηκαν για ληστεία. Δεν έριξαν αεροπλάνα στην Βουλή. Πάλι τους αποκαλούν αυθαίρετα τρομοκράτες. Πιθανότατα δε θα τους απαγγείλουν ποτέ επίσημα κατηγορίες για τρομοκρατία. Όχι οτι η δικαιοσύνη τα τελευταία χρόνια λειτουργεί όπως θα έπρεπε. Αλλά ακόμα και σε ένα μπουρδέλο σαν την Γελάδα, είναι δύσκολο, καταλαβαίνεις. Είναι και αυτός ο Guardian, που τον έχει βάλει ο ΣΥΡΙΖΑ να γράφει άρθρα και να μοιράζει λαχανικά, για να μας δυσφημίσει στο εξωτερικό. Μας ζηλεύουν γιατί είμαστε όμορφοι. Και στην χούντα κάτι τέτοια έλεγαν. Όχι τόσο ξεδιάντροπα, ούτε εκείνοι οι υπάνθρωποι δεν ήταν τόσο ξιπασμένοι.

Ζούμε σε αντικοινωνικές κοινωνίες.

Ζούμε ανάμεσα σε αμοιβάδες, που επαναλαμβάνουν ό,τι παπαριά ακούνε ή διαβάζουν, χωρίς να έχουν καθίσει να το σκεφτούν ούτε 5 λεπτά. Χωρίς να έχουν ασχοληθεί με το θέμα για το οποίο κόβουν και το πουλί τους οτι είναι έτσι και τέλος, πάνω από 2 λεπτά. Τόσο παίρνει να το ακούσεις ή να το διαβάσεις κάπου.

Ζούμε σε αντικοινωνικές κοινωνίες.

Το οτι “έγινε photoshop ώστε να προσομοιάζουν με την εικόνα που θα είχε ο μέσος άνθρωπος”, σε ποιό δικαστήριο δεν είναι παραδοχή τρελού και παράνομου ξύλου? Οι ίδιοι οι αξιωματικοί που παραδέχονται οτι δεν υπήρξε “το παραμικρό δυσάρεστο”, ο όμηρος που έφαγε ξύλο ενώ και αυτός και τα παιδιά τους φώναζαν να σταματήσουν, το οτι γίνεται επιλεκτική επίδειξη κατηγορουμένων, όλα αυτά σε ποιά μπανανία γίνονται ανεκτά με την ανοχή του κοινού που διψάει για αίμα αναρχικών?

Ζούμε σε αντικοινωνικές κοινωνίες.

Όλες οι καταλήψεις έκλεισαν βίαια, πέφτουν σφαίρες για να ξεχάσεις τις προηγούμενες σφαίρες που έφαγες εσύ, καθημερινές αυτοκτονίες, συζητάμε για την νομιμότητα των απεργιών και για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να επιτρέπεται να γίνονται. Και το φιλοθεάμων κοινό ζητάει λύσεις από εσένα, από εμένα, από κάποιον άλλο, τέλος πάντων, γιατί οι ίδιοι είναι οικογενειάρχιδες, έχουν παιδιά, δουλειά, είναι άνεργοι, χρωστάνε στην τράπεζα, πρέπει να ποτίσουν τα λουλούδια, θα κολλήσουν οι φακές. Παντού λένε και γράφουν, “να προτείνεις λύσεις, να κάνεις κάτι εσύ, μην μου δείχνεις εμένα το πρόβλημα, εγώ το ξέρω”. Πρότεινε εσύ λύση βρε παπάρα, κάνε εσύ κάτι, ή έστω δείξε το πρόβλημα, είναι μια αρχή, μια πολιτική πράξη και το να αναδείξεις το πρόβλημα, το να το καταγγείλεις, το να το συζητήσεις με τους γύρω σου, να ενημερωθείς, να μάθεις. Αν κάθεσαι σαν τον εισαγγελάτο στην έδρα σου και αποφασίζεις ποιός ζει και ποιός πεθαίνει, θα έρθει και η σειρά σου, ανελέητα ηλίθιε.

Ζούμε σε αντικοινωνικές κοινωνίες.

Οι Δημαρίτες παίζουν θέατρο οτι είναι αριστεροί και κυβερνάνε κιόλας. Και τα χρησιμοποιημένα προφυλακτικά από κάτω όχι μόνο τους ψήφισαν, αλλά εξακολουθούν να τους πιστεύουν κιόλας. Όλο αυτό ήταν στημένο για να έχουν αριστερό άλλοθι για τους ηλίθιους στο κοινό. Συγχαρητήρια, νομιμοποιείτε την χουντάρα του κερατά ψηφίζοντας τα βλήματα της δημάρ. Αυτός ο χατζησώκρατες, άστο καλύτερα γιατί δεν κάνει. Είναι και καταλαβαίνεις, ευαίσθητα θέματα αυτά. Γάμα το. Απλά όλοι τους κερδίζουν χρόνο. Όσα χρόνια περάσουν, τόσο το καλύτερο γι’αυτούς και τα φιλαράκια τους. Τόσο θα πέφτουν οι μισθοί, τόσο θα γαμιούνται τα ωράρια, τόσο θα κλείνουν νοσοκομεία και σχολεία, τόσο θα σου κλέβουν τα εφάπαξ και τις συντάξεις που τις πλήρωσες, τόσο θα σου κατάσχουν τα χωράφια, τα σπίτια και τα αυτοκίνητα. Γι’αυτό σου προτείνουν να κάνεις ειρηνικές πορείες, τόσο ειρηνικές που φεύγουν κάθε φορά από εκεί διαδηλωτές με ανοιχτά κεφάλια και μύτες και σπασμένα κόκκαλα από γλομπιές και κλωτσιές μέχρι και νεκροί. Αυτή είναι νόμιμη βία, σου λέει ο Μπουμπούκος. Αν απαντήσεις, ακόμα και αν αμυνθείς είσαι παράνομος, βίαος και τρομοκράτης. Μην απεργείς, μην αντιδράς, μη σκέφτεσαι, όλα θα πάνε καλά, να είσαι αισιόδοξος, να είσαι ευχαριστημένος που σε φυλάει το κράτος από τους τρομοκράτες, κοιμήσου, όλα είναι υπέροχα. Αν δεν αντέχεις άλλο αυτοκτόνα, ή έστω, κάνε μια επιτροπή, να το συζητήσετε κάνενα εξάμηνο, μέχρι να πάρουν άλλα 3 πακέτα μέτρων και εσύ μετά άντε να μαζέψεις τα ασυμμάζευτα. Πάνω απ’όλα υπομονή και ηρεμία.

Ζούμε σε αντικοινωνικές κοινωνίες.

Κουκουλοφόροι τρομοκράτες προσαγάγουν παιδιά/ληστές. Πόσο απάισια εικόνα, σαν θύτες του μεσαίωνα. Οι ίδιοι με την εμφάνισή τους θυμίζουν κολαστήρια. Βασανιστήρια με τροχούς, βίδες,καρφιά, σκοινιά, άιματα, μέλη, νεκροί και οι κουκουλοφόροι θύτες πάντα εκεί, καρφωμένοι στην ίδια θέση, πάνω από τα θύματα. Πλέον δεν χρειάζονται οι αυτοσχέδιες συσκευές βασανιστηρίων, έχουμε και τα γκλομπς, βλέπεις, εμείς οι πολιτισμένοι δυτικοί. Όχι μόνο οι Έλληνες, όλοι αύτοι οι πολιτισμένοι δυτικοί έχουν γκλομπς και δακρυγόνα και Γκουαντάναμο και Άμπου Γκράιμπ και Φαλούτζα και “κηδείες στην θάλασσα”, όλα αυτά είναι δικά μας εδώ. Των προχωρημένων και πολιτισμένων. Εδώ που ο θύτης είναι θύμα και το θύμα είναι θύτης. Εδώ που η λογική χάθηκε κάπου μεταξύ πρωινάδικων και νεοναζιστών. Εδώ που ο δολοφόνος ενός παιδιού και ο έμπορος ναρκωτικών είναι ήρωες και το πιτσιρίκι που ξεψυχάει ο κολλητός του στα χέρια του είναι τρομοκράτης.

Ζούμε σε αντικοινωνικές κοινωνίες.

Σε έναν τόπο που βγάζουν φωτογραφίες ιερόδουλων και κακοποιημένων και βασανισμένων παιδιών για να σε εκβιάσουν να μην αντιδράσεις. Σου λένε “πρόσεχε, μπορεί να είσαι ο επόμενος που θα διαπομπευθεί σε όλες τις παρανόμως κατειλημμένες συχνότητές μας, και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα ούτε για το ένα, ούτε για το άλλο”. Αλλά έχω την εντύπωση οτι ο Σαμ και οι φίλοι του, αντί να εκφοβίσουν τον κόσμο, προκαλούν τις ακριβώς αντίθετες αντιδράσεις. Μπορεί ο παππούς μου να φοβάται, αλλά ο παππούς μου είναι 86 χρονών. Δεν κινδυνεύει από αυτόν. Αν και ποτέ δεν ξέρεις. Μπορεί κανένας από τους σπάνιους και ωραίους γέρους να αποφάσισει να του ζητήσει τον λόγο καμμια μέρα. Αλλά είναι σπάνιοι αυτοί, δυστυχώς.

Ζούμε σε αντικοινωνικές κοινωνίες.

Και μην ακούσω κανέναν να λέει οτι έχουμε χούντα, έτσι? Επειδή η αστειανομία, το κράτος και οι νεοχαζοί είναι ένα? Επειδή έχουμε βασανιστήρια? Επειδή τα ΜΜΕ αποσιωπούν ειδήσεις, τις κόβουν και τις ράβουν στα μέτρα τους, ή οι λίγοι που τολμάνε να κάνουν τη δουλειά τους απειλούνται με δολοφονίες? Επειδή έχουμε καταστολή και απαγόρευση χρήσης δικαιωμάτων? Επειδή έχουμε διαπομπεύσεις κατηγορουμένων και αθωώσεις εγκληματιών? Επειδή έχουμε σφαγές μεταναστών, εξώσεις ομοφυλόφιλων και στοχοποίηση αναρχικών? Επειδή έχουμε άλλους ορισμούς για τους δημόσιους χώρους, δημόσια αγαθά, κοινωνικές παροχές, ανάπτυξη, ειρήνη, βία, δημοκρατία και χούντα? Επειδή, επειδή, επειδή? Όχι ρε, δε σε απατάει ο άντρας σου. Το οτι μπήκες σπίτι και τον βρήκες γυμνό μπροστά από τον πάγκο της κουζίνας, με την κοκκινομάλλα θεά ξαπλωμένη επάνω γυμνή, αναψοκοκκινισμένη και ξεμαλλιασμένη και τα γεννητικά τους όργανα ακουμπούσαν, ας πούμε, δεν πάει να πει οτι σε απατούσε. Σε αγαπάει και είναι ο μόνος και ο καλύτερος για εσένα. Έξάλλου όλοι οι άντρες είναι ίδιοι. Δεν έχεις εναλλακτική. Κάτσε και φάτο. Και αν σου ρίξει και ένα μπερτάκι, δε χάθηκε και ο κόσμος, άντρας είναι και το ντέφι του θα κάνει.

Ζούμε σε αντικοινωνικές κοινωνίες.

Που νεοφιλελεύθερα κοράκια το παίζουν ανεξάρτητοι, σκεπτόμενοι και έξυπνοι. Αδίστακτοι, αιμοδιψείς, νάρκισσοι που ανήκουν σε ιδρύματα, ή έπρεπε έστω να παίρνουν τα χάπια τους (Θανασάκη για εσένα το λέω, ψυχανώμαλε), αντί να το βουλώνουν, το παίζουν και λογικοί και άνθρωποι. Τίποτε από τα δύο δεν είναι. Βασικά γιατί δεν έχουν καμμια απολύτως σχέση με την λογική, δεν ξέρουν καν τί είναι, ούτε ανθρώπους τους λές, γιατί δεν έχουν καμμια ενσυναίσθηση ή συμπόνοια ή ευαισθησία. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το προσωπικό του όφελος. Κακέκτυπα της Άυν Ραντ. Με την ευκαιρία της κρίσης, σαν τους νεοχαζοί, βρήκαν την ευκαιρία να εκφράσουν την ψυχασθένειά τους δημόσια και χωρίς να ντρέπονται για την βλακεία. τον παραλογισμό και την μισανθρωπιά τους.

Ζήτω η δημοκρατία (αυτοί τον τερμάτισαν τον Γκέμπελς ρε).

Ο τίτλος είναι ειρωνικός, δεν είμαι ασυνεπής. Γιατί για τον όρο “μέσος, κοινός, απλός άνθρωπος” έχω γράψει ήδη, οπότε και δε θα επεκταθώ πάνω σε αυτό. Δεν έχω γράψει για τις ακραίες θέσεις και αυτό με απασχολεί, καθώς με ρώτησε ένας φίλος μου πριν από λίγο καιρό για το θέμα και ξόδεψα λίγο χρόνο να το σκεφτώ καλύτερα.

Για να ξεκινήσω από τη μέση περίπου, θα αναφερθώ στη θεωρία των άκρων, η οποία χρησιμοποιείται για να νομιμοποιήσει τις εκφάνσεις, εκφράσεις και πράξεις βίας ενάντια σε συνανθρώπους, το περιβάλλον και τα ζώα ακόμα, όλα μέσα. Η θεωρία των άκρων θέλει την αριστερά και την δεξιά να είναι το ίδιο πράγμα, να είναι και οι δύο ακραίες και βίαιες και να συμψηφίζονται. Χρησιμοποιείται δε, και από ανθρώπους που δεν έχουν σκεφτεί αρκετά για αυτές τις έννοιες και τις υιοθετούν αβάδιστα και αβιάστα, σαν να είναι κάτι απολύτως φυσικό και λογικό. Οτι δηλαδή μια πολιτική διαμαρτυρία, μια απεργία για την διεκδίκηση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων (και μέχρι πριν από λίγο καιρό δεδομένων)(πόσο μου αρέσουν οι παρενθέσεις?)(και τί σε νοιάζει εσένα, θα μου πεις?)(και τί με νοιάζει αν σε νοιάζει?, αν δε σου αρέσει γκόου αγουέι νάου), είναι το ίδιο πράγμα ακριβώς με την επίθεση και τα πογκρόμ ενάντια σε μετανάστες με μαχαίρια και τσεκούρια, ή οτι η αστυνομική βία από πάνοπλους ρόμποκοπ είναι το ίδιο με την άμυνα ενάντια σε αυτούς.

Αρχικά να διαχωρίσω τις έννοιες ακραίες πράξεις με την έννοια ακραίες θέσεις, γιατί έχουμε φτάσει να θεωρείται ακραία θέση το 8ωρο και ο βασικός μισθός όπως ακραία πράξη η διεκδίκησή τους. Επίσης ενδιαφέρον είναι οτι ακραία θέση θεωρείται η άμεση δημοκρατία όσο και η ιδέα οτι ο λευκός είναι ανώτερος, γιατί έτσι είπε το ψυχάκι με το μουστάκι, ο ηγέτης τους, ο φύρερ. Ακραία πράξη, λοιπόν, είναι η εφαρμογή μιας ακραίας θέσης ή ιδέας. Θέση είναι η γνώμη, και στη λογική είναι κάθε πρόταση που χρειάζεται απόδειξη. Ακραία θέση είναι η ακραία γνώμη, αυτή που φτάνει στα άκρα, που είναι υπερβολική και φανατική (με υπέρμετρο ζήλο, άκριτη πίστη -σε αυτήν την τελυταία αναφέρθηκα στο podcast- και τυφλό πάθος). Σε κάθε περίπτωση αυτές είναι θεωρητικές, όχι πρακτικές. Το πρόβλημα είναι όταν φτάνουν και εφαρμόζονται στην πράξη, όταν φεύγουν από θεωρία και από εκεί που το ψυχάκι με το τετράγωνο μουστάκι έλεγε οτι οι Εβραίοι πρέπει να αφανιστούν, γιατί είναι κατώτεροι, να το εφαρμόζει και να τους αφανίζει.

Μια ακραία θέση μπορεί να γίνει ακραία πράξη αν νομιμοποιηθεί και αυτός που την εκφράζει δεν τρώει σκαμπίλια από παντού και δεν του λένε (όλοι όμως) πόσο ηλίθιος, αδαής και παράλογος είναι και αντί να κάνουν αυτό ακριβώς την εξισώσουν αυτή την ακραία θέση με μια φυσική, φυσιολογική ή λογική θέση. Που είναι αυτό που συμβαίνει όταν εξισώνεις μια πορεία ενάντια στα μεταλλεία χρυσού, που αποδεδειγμένα όχι μόνο δε θα έχουν τα οφέλη που διαφημίζουν και προπαγανδίζουν, αλλά θα έχουν τα εντελώς αντίθετα, με απόπειρες δολοφονίας ή επιτυχείς δολοφονίες. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Το θέμα εδώ είναι οτι αυτή η θέση, που επιπλέον αποδεικνύεται, εξισώνεται με την άποψη οτι ο φασίστας καλά κάνει και κυνηγάει μετανάστες, γιατί και αυτοί αποδεδειγμένα καταστρέφουν την Αρχαία Ελλάδα, τα μνημεία, τη δημοκρατία, τον πολιτισμό, τη γλώσσα, την ομορφιά, την καλλιγραφία, τις επιστήμες και την οικονομουνία. ΝΟΤ. Γιατί αυτά, σε αντίθεση με την περίπτωση των ορυχείων, για παράδειγμα, δεν αποδεικνύονται από ανεξάρτητες πηγές και μάλλον διαψεύδονται.

Θα μπορούσα να πω, κάπως αυθαίρετα, αλλά όχι τελείως παράλογα και αβάσιμα, και αφού θα μπορούσα γιατί να μην το κάνω, οτι ακραία θέση είναι αυτή που δεν αποδεικνύεται επιστημονικά και ακραία πράξη η εφαρμογή αυτής της αντιεπιστημονικής θέσης. Από οικονομικής, πολιτιστικής (ότι παπάρια και αν σημαίνει αυτό), πολιτικής, και βιολογικής άποψης, δεν αποδεικνύεται οτι κάνεις καλό σε οποιονδήποτε, ούτε στην οικονομία σου, ούτε στον πολιτισμό σου, ούτε σε κάτι άλλο δολοφονώντας ανυπεράσπιστους μετανάστες. Ειδικά όταν και εσύ έχεις συμβάλλει στο να τους εκτοπίσεις από τα σπίτια και τις χώρες τους, αφού πλήρωσες με τους φόρους σου και εσύ, τις βόμβες που τους ρίχνουμε και ευθύνεσαι, εν μέρει και για τα νεκρά παιδιά τους. Αν θέλεις να λύσεις το πρόβλημα πραγματικά, αυτό είναι που πρέπει να σταματήσει. Και στην οικονομία σου θα κάνεις καλό, αφού δε θα πηγαίνουν οι φόροι σου σε δολοφόνικα όπλα, και στον πολιτισμό σου, αφού δε θα “αναγκαστείς” (ας μην το σχολιάσω αυτό) να γίνεις μαχαιροβγάλτης. Και αυτοί δε θα κινδυνέυουν να τους μαχαιρώσεις, αφού θα παραμένουν εκεί που γεννήθηκαν και θέλουν να παραμένουν, γιατί η αλήθεια είναι οτι δεν έρχονται στη χώρα σου για τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό σου, έρχονται για να μην πεθάνουν στις δικές τους.

Αλλά για να πιάσω και τη βιολογία λίγο, η επιστήμη έχει αποδείξει οτι δεν υπάρχουν ανώτερες και κατώτερες φυλές, ανώτεροι και κατώτεροι άνθρωποι. Όλοι μας προερχόμαστε από τους ίδιους προγόνους και όλοι οι πρόγονοι προέρχονται από τους πιθήκους, είτε σου αρέσει και το δέχεσαι, είτε όχι. Ακραία θέση εδώ είναι να μην το δεχτείς, δεδομένου οτι είναι αποδεδειγμένο και όχι απλά άποψη. Αλλά ακόμα και ιστορικά δεν είμαστε ανώτεροι, αφού οι λευκοί στην καταγεγραμμένη ιστορία μας δεν είμασταν δα και όλοι πολιτισμένα μπουμπούκια, για να το θέσω ευγενικά. Τους μαύρους τους μεταφέραμε σαν σκλάβους, τους παίρναμε τη γη και τους φυσικούς πόρους, τις χώρες τους τις κάναμε αποικίες και όταν εξεγείρονταν τους σφάζαμε. Δε διαφέρει και πολύ με αυτό που συνεχίζουμε να κάνουμε σε αυτούς και σε άλλους. Και μπορεί, αν είσαι η έκφραση του μπαμπουίνου του DNA σου, να το θεωρείς μαγκιά αυτό και δείγμα ανωτερότητας, αλλά έρχεται σε πλήρη (σε πλήρη θα ερχόταν θα μου πεις, σε τί άλλο? λάιτ αντίθεση?) αντίθεση με το πνεύμα της Αρχαίας Ελλάδος, για την οποία αισθάνεσαι υπερήφανος και την οποία καπηλεύεσαι όποτε σε συμφέρει.

Οπότε κακέ μου πίθηκε, αποφάσισε τί είσαι. Είσαι μπαμπουίνος ή απόγονος των Αρχαίων Ελλήνων (αν αυτό είναι καν δυνατόν, αλλά ας το προσπεράσω προς το παρόν για να σου κάνω το χατίρι)? Για να το θέσω και διαφορετικά: είσαι της φιλοσοφίας ή του κώλου? Μεταφορικά μιλώντας, γιατί κυριολεκτικά δε μπορείς να είσαι του κώλου. Με την ευκαιρία, μάθε να χρησιμοποιείς το “κυριολεκτικά”. Έβλεπα μια παλιά εκπομπή και ο “διανοούμενος” (γκουχ, γκουχ, ένας βήχας με έπιασε, κρύωμα θα’ναι) Φρέντι Γερμανός, μιλώντας για μια παλιά εκπομπή του, είπε “την σώσαμε από τα νύχια του χρόνου, ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ (και το τονίζει λίγο), την σώσαμε από τα νύχια του χρόνου”. Όχι, δεν την σώσατε κυριολεκτικά από τα νύχια του χρόνου, την σώσατε μεταφορικά, ο ορίζοντας δεν έχει άκρο, ούτε η γη, γιατί είναι στρογγυλή, δεν υπάρχουν μεσαίοι άνθρωποι, εκτός αν μιλάμε για μετρήσιμα μεγέθη, όπως το ύψος τους, οπότε και παίρνοντας το ύψος των ανθρώπων μιας πόλης ή του πλανήτη, βγαίνει ένας μέσος όρος ύψους, και υπάρχουν ακραίες πράξεις, οι οποίες είναι αβάσιμες, αστήρικτες, βασίζονται σε αναπόδεικτες, ή χειρότερα διαψεύδονται από την πραγματικότητα, την επιστήμη και την ιστορία,θέσεις.

Η ιδέα οτι τα βυζιά μου είναι υπέροχα, επειδή μου το είπε ο Λάκης, είναι πολύ κολακευτική για εμένα, ειδικά αφού σπατάλησα τόσα Ευρά να τα φτιάξω, αλλά δεν είναι καθολικά και παγκοσμίως αναγνωρισμένη και αποδεκτή, γιατί δεν αποδεικνύεται και είναι απλώς η άποψη του Λάκης, ίσως και ορισμένων ακόμα. Δεν ξέρω αν πιάνεις το πολιτικό υπονοούμενο για τα Ευρά που σπατάλησα, με την έννοια οτι αφιέρωσα κόπο και χρόνο, επένδυσα σε αυτά, όπως κάποιοι επενδύουν σε ιδέες και απόψεις και είναι δύσκολο να αποδεχτούν οτι είναι ηλίθιες και αναπόδεικτες, γι’αυτό και μόλις το εξήγησα. Για να το έπιανες, βέβαια, θα έπρεπε να είσαι στο μυαλό μου, αλλά ελπίζω να μην ήσουν γιατί πού λεφτά για εξορκισμούς τέτοιους καιρούς?

Επίσης η ομοφυλοφυλία είναι φυσιολογική, δεν είναι ανωμαλία και αυτό αποδεικνύεται, και οι κοινωνία προχωράει μόνο με την συνεργασία των μελών της και όχι με την παράλογη στοχοποίηση προς εξολόθρευση κάποιων επειδή δε μας αρέσουν εμάς (αντιλαμβάνεσαι οτι αν αφανίζαμε όποιον δε γουστάραμε, στο τέλος δε θα έμενε κανείς απολύτως, έτσι? -Τώρα που το σκέφτομαι, δεν είναι κακή ιδέα, χμμμμ-). Θέλω να πω, διευρύνοντας λίγο αυτούς στους οποίους απευθόνομαι, οτι αν δε σου αρέσει κάτι, η άποψή σου είναι μάλλον υποκειμενική και είναι παράλογο να προσπαθείς να το αλλάξεις, να το υποβιβάσεις, να αγνοήσεις τις αποδείξεις και να το εξαφανίσεις, ακριβώς επειδή είναι υποκειμενική η άποψή σου και δεν αναγνωρίζεται, ούτε έχει βάσεις μιλώντας επιστημονικά, βιολογικά, ιστορικά και λογικά ακόμα. Οι ομοφυλόφιλοι δε θα εξαφανιστούν επειδή εσένα σε αηδιάζει να βλέπεις δυο άντρες να αγκαλιάζονται και να φιλιούνται ή να αγαπιούνται πραγματικά, και που ζουν τη ζωή τους προσπαθώντας να αγνοήσουν την συμπεριφορά των μπαμπουίνων που το θεωρούν αυτό, εντελώς αυθαίρετα, ανωμαλία, ή εντελώς υποκειμενικά αντιαισθητικό. Αυτό που είναι αντιαισθητικό για εσένα προσωπικά, είναι από αδιάφορο έως υπέροχο για κάποιον άλλο. Επιστημονικά όμως είναι το ίδιο φυσιολογικοί με εσένα, γεννήθηκαν με τον ίδιο τρόπο και τους στερείς το δικαίωμα, αυθαίρετα, επαναλαμβάνω, να εξελιχθούν και να έχουν τις ίδιες δυνατότητες με εσένα, επειδή έτσι σου καύλωσε και χωρίς κανένα ουσιαστικό ή πραγματικό επιχείρημα.

Αυτό είναι ακραίο. Όχι το να γεννηθεί κάποιος ομοφυλόφυλος, αμφιφυλόφιλος ή ετεροφυλόφυλος και να υπάρχει ως τέτοιος. Το να προσπαθείς να συμψηφίσεις την πραγματικότητα και την ύπαρξη την ίδια των ομοφυλόφιλων με την ανελέητη, παράλογη και ανόητη καταδίωξή τους, κρύβει εκτός από την αδαημοσύνη σου, την ηλιθιότητα, τον παραλογισμό σου, το μίσος σου προς τον έρωτα και την ίδια τη φύση.

Και εδώ θα κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου για να διευκρινήσω το παραπάνω, ή αλλιώς θα γίνω παροδικά σχιζοφρενής και θα ρωτήσω αυτό που θα ρωτούσε κάποιος κακοπροαίρετος, ή που δεν προσέχει και πολύ αυτά που διαβάζει και θα με ρωτήσει: “”Είπες οτι “αν δε σου αρέσει κάτι, το οποίο είναι υποκειμενικό, είναι παράλογο να προσπαθείς να το αλλάξεις, να το υποβιβάσεις, να αγνοήσεις τις αποδείξεις και να το εξαφανίσεις”, εσύ γιατί θέλεις να αλλάξεις πράγματα ή είσαι εναντίον θέσεων και ιδεών και πράξεων κλπ?”” Και θα σου απαντήσω: Επειδή αγαπώ τις αποδείξεις. Και την πραγματικότητα, αλλά κυρίως τις αποδείξεις γιατί αυτές με βοηθάνε να καταλάβω την πραγματικότητα. Και έτσι μπορώ να αντιλαμβάνομαι τί είναι ακραίο, τί είναι ηλίθιο, τί είναι παράλογο και τί είναι υποκειμενικό. Ίσως όχι πάντα με επιτυχία, αλλά μέχρι να απορρίψω ριζωμένες ηλίθιες απόψεις, την προπαγάνδα για όλα όσα με πότισαν από τότε που ήμουν άβυζο παιδάκι, καταλαβαίνεις, μου πήρε λίγο καιρό. Δε λες και οτι μεγάλωσα σε κοινωνία, με παιδεία και ΜΜΕ που παρότρυνε την κριτική σκέψη και εγώ αντιστεκόμουν ωσάν το μουλάρι, μάλλον το αντίθετο, αφού η νόρμα προέτασσε υποχρεωτικές παρακολουθήσεις τελετουργικών με αξισέβαστους κυρίους με φορέματα στολισμένους ωσάν τις λατέρνες και χρυσά καπέλα, το μίσος προς τους ξένους, την αρχαιολαγνεία, τα κυματιστά σημαιάκια, τα σούπερ μοντέλα, τον καθωσπρεπισμό, τον ατομισμό ως μαγκιά, τον καταλανωτισμό και άλλα σε -σμο, την υποταγή στους άντρες και την ανδρική βαρβατίλα σαν την υπέρτατη αξία τους, την ανωτερότητα του έθνους, τον θαυμασμό στους ένοπλους και ένστολους κρατικούς δολοφόνους, την απόκτηση χρήματος ούμπερ άλλες και άλλα. ΄Οπως όλοι μας δηλαδή. Αλλά τέλος πάντων, για να μην παρεκτρέπομαι, αγαπώ τις αποδείξεις ειδικά τις επιστημονικές και ανεξάρτητες.

Όμως, για να συνοψίσω, κάπως, την θεωρία των άκρων, από τη μία έχεις την αβάσιμη αλλά αποδεκτή, από μερικούς, άποψη οτι μερικοί άνθρωποι είναι κατώτεροι από άλλους (από ΑΜΕΑ, ομοφυλόφιλους, γυναίκες, όλους όσους είναι σκουρόχρωμοι, κ.α.) και αυτό σε νομιμοποιεί να τους σφάζεις, να τους πετάς στο περιθώριο, να τους υποβιβάζεις, να τους υποδουλώνεις ή όλα αυτά μαζί, και από την άλλη, για να πάρω ένα παράδειγμα, έχεις την ακραία, ριζοσπαστική και επαναστατική ιδέα οτι δεν χρειάζεσαι κάποιον για να σου πει πώς πρέπει να ζεις, οτι είναι γελοίο και παράλογο να πληρώνεις ρόμποκοπ που σε δέρνουν,σε φυλακίζουν και σε σκοτώνουν, οτι το συνολικό καλό είναι πάνω από το τομάρι σου, γιατί έτσι επιβιώνουν και ακμάζουν και οι κοινωνίες αλλά και τα ίδια τα άτομα που τις αποτελούν και οτι οι λαοί περισσότερα έχουν κοινά, παρά διαχωριστικά και οτι η διαφορετικότητα μπορεί να μας εμπλουτίσει και να μας διδάξει, όπως αποδεικνύει η ιστορία, η φιλοσοφία, η βιολογία, η τέχνη και η λογική. Δε χωράει αμφιβολία οτι και οι δύο θέσεις είναι εξίσου ακραίες και παράλογες (αν είσαι μπαμπουίνος, αν είσαι κάτω από 7 χρονών, αν είσαι παπαγάλος των παπαγάλων, αν σου έχουν αφαιρέσει τμήμα του εγκεφάλου και σκέφτεσαι με τα αμύγδαλα, αν είσαι εφοπλιστής ή βιομήχανος, ή αν είσαι ναζιστής -αν και αυτό καλύπτεται από τον μπαμπουίνο-).

Το παράκανα λίγο πάλι. Να με σχωράς. Το ήθελα και το έκανα επίτηδες. Επίσης θα ξαναγίνει. Και με καταπιέζεις, γιατί θέλω να γράψω πολλά περισσότερα. Θα αρχίσω να σε αγνοώ, μου φαίνεται και θα μείνω να τα γράφω και μην τα διαβάζω ούτε εγώ, γιατί δεν το συνηθίζω, ούτε καν για να κοιτάξω ορθογραφικά, όπως μπορεί να έχεις παρατηρήσει μέχρι τώρα. Ή μπορεί να αρχίσω να τα γράφω σε τίτλους και ατάκες χωρίς επιχειρήματα και θα γίνω διάσημη και θα μου λένε όλοι τί καλά τα λέω και τί γαμάτη που είμαι και θα με θαυμάζουν. Και έτσι θα κάνω καριέρα σαν ατακαδόρος του φέισμπουκ που απεχθάνεται τα μεγάλα κείμενα και “δεν καταλαβαίνει τί βρίσκουν οι άλλοι σε αυτά τα μπλογκς και πώς μπορούν να κάθονται να γράφουν τόσο μεγάλα άρθρα (τόσες λέξεις, μα τόσες λέξεις), άλλη δουλειά δεν έχουν, τέλος πάντων?”. Μη με παρεξηγήσεις, σε αντίθεση με αυτούς και την άποψή τους για τους μπλογκερς, εγώ αντιλαμβάνομαι τη χρησιμότητά τους και μου αρέσουν και αρκετοί. Οι υπόλοιποι λειτουργούν σαν guinea pigs για το μεγάλο μου πείραμα για το human condition. Παρακολουθώ μέχρι και μπερδεμένο ημι-αναρχόμπατσο, αρχαιολάγνο αντιεξουσιαστή που παρακινεί σε επανάσταση ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας και ρίχνει και βίδεα από ειδικές δυνάμεις, ανάμεσα στα βίδεα από Rage Against The Machine, που είναι σχεδόν ένα πριν τον ύπνο, σαν τα υπνωτικά. Κατέληξε μπατσάκι γραφείου σε μικρό νησί, αλλά είμαι σίγουρη οτι στην επική μάχη με τον Μπαλούρδο θα επικρατούσε με μεγάλη διαφορά. Θα τον κατατρόπωνε τον Μπαλούρδο, για την ακρίβεια, ακόμα και αν είχε στη διάθεσή του μόνο τον εξοπλισμό του γραφείου του: συρραπτικό, στυλό, διορθωτικό υγρό, συνδετήρες, ούχου, σελοτέιπ κλπ. Η μάχη θα κρινόταν όταν θα έμπαινε στο παιχνίδι ο διακορευτής και έτσι θα επερχόταν η ολοκληρωτική ήττα του Μπαλούρδου του εξουσιαστή από τον αντιεξουσιαστή μπάτσο (I don’t even… What the… No really, I don’t).

Anyway, σας αγαπώ όλους (ενός λεπτού σιγή για τον Χάρο που έχασε τη μάχη με τον Μητσοτάκουλα και άλλου ενός για τον χρόνο που έφυγε άκλαυτος),