Ο τίτλος είναι ειρωνικός, δεν είμαι ασυνεπής. Γιατί για τον όρο “μέσος, κοινός, απλός άνθρωπος” έχω γράψει ήδη, οπότε και δε θα επεκταθώ πάνω σε αυτό. Δεν έχω γράψει για τις ακραίες θέσεις και αυτό με απασχολεί, καθώς με ρώτησε ένας φίλος μου πριν από λίγο καιρό για το θέμα και ξόδεψα λίγο χρόνο να το σκεφτώ καλύτερα.
Για να ξεκινήσω από τη μέση περίπου, θα αναφερθώ στη θεωρία των άκρων, η οποία χρησιμοποιείται για να νομιμοποιήσει τις εκφάνσεις, εκφράσεις και πράξεις βίας ενάντια σε συνανθρώπους, το περιβάλλον και τα ζώα ακόμα, όλα μέσα. Η θεωρία των άκρων θέλει την αριστερά και την δεξιά να είναι το ίδιο πράγμα, να είναι και οι δύο ακραίες και βίαιες και να συμψηφίζονται. Χρησιμοποιείται δε, και από ανθρώπους που δεν έχουν σκεφτεί αρκετά για αυτές τις έννοιες και τις υιοθετούν αβάδιστα και αβιάστα, σαν να είναι κάτι απολύτως φυσικό και λογικό. Οτι δηλαδή μια πολιτική διαμαρτυρία, μια απεργία για την διεκδίκηση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων (και μέχρι πριν από λίγο καιρό δεδομένων)(πόσο μου αρέσουν οι παρενθέσεις?)(και τί σε νοιάζει εσένα, θα μου πεις?)(και τί με νοιάζει αν σε νοιάζει?, αν δε σου αρέσει γκόου αγουέι νάου), είναι το ίδιο πράγμα ακριβώς με την επίθεση και τα πογκρόμ ενάντια σε μετανάστες με μαχαίρια και τσεκούρια, ή οτι η αστυνομική βία από πάνοπλους ρόμποκοπ είναι το ίδιο με την άμυνα ενάντια σε αυτούς.
Αρχικά να διαχωρίσω τις έννοιες ακραίες πράξεις με την έννοια ακραίες θέσεις, γιατί έχουμε φτάσει να θεωρείται ακραία θέση το 8ωρο και ο βασικός μισθός όπως ακραία πράξη η διεκδίκησή τους. Επίσης ενδιαφέρον είναι οτι ακραία θέση θεωρείται η άμεση δημοκρατία όσο και η ιδέα οτι ο λευκός είναι ανώτερος, γιατί έτσι είπε το ψυχάκι με το μουστάκι, ο ηγέτης τους, ο φύρερ. Ακραία πράξη, λοιπόν, είναι η εφαρμογή μιας ακραίας θέσης ή ιδέας. Θέση είναι η γνώμη, και στη λογική είναι κάθε πρόταση που χρειάζεται απόδειξη. Ακραία θέση είναι η ακραία γνώμη, αυτή που φτάνει στα άκρα, που είναι υπερβολική και φανατική (με υπέρμετρο ζήλο, άκριτη πίστη -σε αυτήν την τελυταία αναφέρθηκα στο podcast- και τυφλό πάθος). Σε κάθε περίπτωση αυτές είναι θεωρητικές, όχι πρακτικές. Το πρόβλημα είναι όταν φτάνουν και εφαρμόζονται στην πράξη, όταν φεύγουν από θεωρία και από εκεί που το ψυχάκι με το τετράγωνο μουστάκι έλεγε οτι οι Εβραίοι πρέπει να αφανιστούν, γιατί είναι κατώτεροι, να το εφαρμόζει και να τους αφανίζει.
Μια ακραία θέση μπορεί να γίνει ακραία πράξη αν νομιμοποιηθεί και αυτός που την εκφράζει δεν τρώει σκαμπίλια από παντού και δεν του λένε (όλοι όμως) πόσο ηλίθιος, αδαής και παράλογος είναι και αντί να κάνουν αυτό ακριβώς την εξισώσουν αυτή την ακραία θέση με μια φυσική, φυσιολογική ή λογική θέση. Που είναι αυτό που συμβαίνει όταν εξισώνεις μια πορεία ενάντια στα μεταλλεία χρυσού, που αποδεδειγμένα όχι μόνο δε θα έχουν τα οφέλη που διαφημίζουν και προπαγανδίζουν, αλλά θα έχουν τα εντελώς αντίθετα, με απόπειρες δολοφονίας ή επιτυχείς δολοφονίες. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Το θέμα εδώ είναι οτι αυτή η θέση, που επιπλέον αποδεικνύεται, εξισώνεται με την άποψη οτι ο φασίστας καλά κάνει και κυνηγάει μετανάστες, γιατί και αυτοί αποδεδειγμένα καταστρέφουν την Αρχαία Ελλάδα, τα μνημεία, τη δημοκρατία, τον πολιτισμό, τη γλώσσα, την ομορφιά, την καλλιγραφία, τις επιστήμες και την οικονομουνία. ΝΟΤ. Γιατί αυτά, σε αντίθεση με την περίπτωση των ορυχείων, για παράδειγμα, δεν αποδεικνύονται από ανεξάρτητες πηγές και μάλλον διαψεύδονται.
Θα μπορούσα να πω, κάπως αυθαίρετα, αλλά όχι τελείως παράλογα και αβάσιμα, και αφού θα μπορούσα γιατί να μην το κάνω, οτι ακραία θέση είναι αυτή που δεν αποδεικνύεται επιστημονικά και ακραία πράξη η εφαρμογή αυτής της αντιεπιστημονικής θέσης. Από οικονομικής, πολιτιστικής (ότι παπάρια και αν σημαίνει αυτό), πολιτικής, και βιολογικής άποψης, δεν αποδεικνύεται οτι κάνεις καλό σε οποιονδήποτε, ούτε στην οικονομία σου, ούτε στον πολιτισμό σου, ούτε σε κάτι άλλο δολοφονώντας ανυπεράσπιστους μετανάστες. Ειδικά όταν και εσύ έχεις συμβάλλει στο να τους εκτοπίσεις από τα σπίτια και τις χώρες τους, αφού πλήρωσες με τους φόρους σου και εσύ, τις βόμβες που τους ρίχνουμε και ευθύνεσαι, εν μέρει και για τα νεκρά παιδιά τους. Αν θέλεις να λύσεις το πρόβλημα πραγματικά, αυτό είναι που πρέπει να σταματήσει. Και στην οικονομία σου θα κάνεις καλό, αφού δε θα πηγαίνουν οι φόροι σου σε δολοφόνικα όπλα, και στον πολιτισμό σου, αφού δε θα “αναγκαστείς” (ας μην το σχολιάσω αυτό) να γίνεις μαχαιροβγάλτης. Και αυτοί δε θα κινδυνέυουν να τους μαχαιρώσεις, αφού θα παραμένουν εκεί που γεννήθηκαν και θέλουν να παραμένουν, γιατί η αλήθεια είναι οτι δεν έρχονται στη χώρα σου για τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό σου, έρχονται για να μην πεθάνουν στις δικές τους.
Αλλά για να πιάσω και τη βιολογία λίγο, η επιστήμη έχει αποδείξει οτι δεν υπάρχουν ανώτερες και κατώτερες φυλές, ανώτεροι και κατώτεροι άνθρωποι. Όλοι μας προερχόμαστε από τους ίδιους προγόνους και όλοι οι πρόγονοι προέρχονται από τους πιθήκους, είτε σου αρέσει και το δέχεσαι, είτε όχι. Ακραία θέση εδώ είναι να μην το δεχτείς, δεδομένου οτι είναι αποδεδειγμένο και όχι απλά άποψη. Αλλά ακόμα και ιστορικά δεν είμαστε ανώτεροι, αφού οι λευκοί στην καταγεγραμμένη ιστορία μας δεν είμασταν δα και όλοι πολιτισμένα μπουμπούκια, για να το θέσω ευγενικά. Τους μαύρους τους μεταφέραμε σαν σκλάβους, τους παίρναμε τη γη και τους φυσικούς πόρους, τις χώρες τους τις κάναμε αποικίες και όταν εξεγείρονταν τους σφάζαμε. Δε διαφέρει και πολύ με αυτό που συνεχίζουμε να κάνουμε σε αυτούς και σε άλλους. Και μπορεί, αν είσαι η έκφραση του μπαμπουίνου του DNA σου, να το θεωρείς μαγκιά αυτό και δείγμα ανωτερότητας, αλλά έρχεται σε πλήρη (σε πλήρη θα ερχόταν θα μου πεις, σε τί άλλο? λάιτ αντίθεση?) αντίθεση με το πνεύμα της Αρχαίας Ελλάδος, για την οποία αισθάνεσαι υπερήφανος και την οποία καπηλεύεσαι όποτε σε συμφέρει.
Οπότε κακέ μου πίθηκε, αποφάσισε τί είσαι. Είσαι μπαμπουίνος ή απόγονος των Αρχαίων Ελλήνων (αν αυτό είναι καν δυνατόν, αλλά ας το προσπεράσω προς το παρόν για να σου κάνω το χατίρι)? Για να το θέσω και διαφορετικά: είσαι της φιλοσοφίας ή του κώλου? Μεταφορικά μιλώντας, γιατί κυριολεκτικά δε μπορείς να είσαι του κώλου. Με την ευκαιρία, μάθε να χρησιμοποιείς το “κυριολεκτικά”. Έβλεπα μια παλιά εκπομπή και ο “διανοούμενος” (γκουχ, γκουχ, ένας βήχας με έπιασε, κρύωμα θα’ναι) Φρέντι Γερμανός, μιλώντας για μια παλιά εκπομπή του, είπε “την σώσαμε από τα νύχια του χρόνου, ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ (και το τονίζει λίγο), την σώσαμε από τα νύχια του χρόνου”. Όχι, δεν την σώσατε κυριολεκτικά από τα νύχια του χρόνου, την σώσατε μεταφορικά, ο ορίζοντας δεν έχει άκρο, ούτε η γη, γιατί είναι στρογγυλή, δεν υπάρχουν μεσαίοι άνθρωποι, εκτός αν μιλάμε για μετρήσιμα μεγέθη, όπως το ύψος τους, οπότε και παίρνοντας το ύψος των ανθρώπων μιας πόλης ή του πλανήτη, βγαίνει ένας μέσος όρος ύψους, και υπάρχουν ακραίες πράξεις, οι οποίες είναι αβάσιμες, αστήρικτες, βασίζονται σε αναπόδεικτες, ή χειρότερα διαψεύδονται από την πραγματικότητα, την επιστήμη και την ιστορία,θέσεις.
Η ιδέα οτι τα βυζιά μου είναι υπέροχα, επειδή μου το είπε ο Λάκης, είναι πολύ κολακευτική για εμένα, ειδικά αφού σπατάλησα τόσα Ευρά να τα φτιάξω, αλλά δεν είναι καθολικά και παγκοσμίως αναγνωρισμένη και αποδεκτή, γιατί δεν αποδεικνύεται και είναι απλώς η άποψη του Λάκης, ίσως και ορισμένων ακόμα. Δεν ξέρω αν πιάνεις το πολιτικό υπονοούμενο για τα Ευρά που σπατάλησα, με την έννοια οτι αφιέρωσα κόπο και χρόνο, επένδυσα σε αυτά, όπως κάποιοι επενδύουν σε ιδέες και απόψεις και είναι δύσκολο να αποδεχτούν οτι είναι ηλίθιες και αναπόδεικτες, γι’αυτό και μόλις το εξήγησα. Για να το έπιανες, βέβαια, θα έπρεπε να είσαι στο μυαλό μου, αλλά ελπίζω να μην ήσουν γιατί πού λεφτά για εξορκισμούς τέτοιους καιρούς?
Επίσης η ομοφυλοφυλία είναι φυσιολογική, δεν είναι ανωμαλία και αυτό αποδεικνύεται, και οι κοινωνία προχωράει μόνο με την συνεργασία των μελών της και όχι με την παράλογη στοχοποίηση προς εξολόθρευση κάποιων επειδή δε μας αρέσουν εμάς (αντιλαμβάνεσαι οτι αν αφανίζαμε όποιον δε γουστάραμε, στο τέλος δε θα έμενε κανείς απολύτως, έτσι? -Τώρα που το σκέφτομαι, δεν είναι κακή ιδέα, χμμμμ-). Θέλω να πω, διευρύνοντας λίγο αυτούς στους οποίους απευθόνομαι, οτι αν δε σου αρέσει κάτι, η άποψή σου είναι μάλλον υποκειμενική και είναι παράλογο να προσπαθείς να το αλλάξεις, να το υποβιβάσεις, να αγνοήσεις τις αποδείξεις και να το εξαφανίσεις, ακριβώς επειδή είναι υποκειμενική η άποψή σου και δεν αναγνωρίζεται, ούτε έχει βάσεις μιλώντας επιστημονικά, βιολογικά, ιστορικά και λογικά ακόμα. Οι ομοφυλόφιλοι δε θα εξαφανιστούν επειδή εσένα σε αηδιάζει να βλέπεις δυο άντρες να αγκαλιάζονται και να φιλιούνται ή να αγαπιούνται πραγματικά, και που ζουν τη ζωή τους προσπαθώντας να αγνοήσουν την συμπεριφορά των μπαμπουίνων που το θεωρούν αυτό, εντελώς αυθαίρετα, ανωμαλία, ή εντελώς υποκειμενικά αντιαισθητικό. Αυτό που είναι αντιαισθητικό για εσένα προσωπικά, είναι από αδιάφορο έως υπέροχο για κάποιον άλλο. Επιστημονικά όμως είναι το ίδιο φυσιολογικοί με εσένα, γεννήθηκαν με τον ίδιο τρόπο και τους στερείς το δικαίωμα, αυθαίρετα, επαναλαμβάνω, να εξελιχθούν και να έχουν τις ίδιες δυνατότητες με εσένα, επειδή έτσι σου καύλωσε και χωρίς κανένα ουσιαστικό ή πραγματικό επιχείρημα.
Αυτό είναι ακραίο. Όχι το να γεννηθεί κάποιος ομοφυλόφυλος, αμφιφυλόφιλος ή ετεροφυλόφυλος και να υπάρχει ως τέτοιος. Το να προσπαθείς να συμψηφίσεις την πραγματικότητα και την ύπαρξη την ίδια των ομοφυλόφιλων με την ανελέητη, παράλογη και ανόητη καταδίωξή τους, κρύβει εκτός από την αδαημοσύνη σου, την ηλιθιότητα, τον παραλογισμό σου, το μίσος σου προς τον έρωτα και την ίδια τη φύση.
Και εδώ θα κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου για να διευκρινήσω το παραπάνω, ή αλλιώς θα γίνω παροδικά σχιζοφρενής και θα ρωτήσω αυτό που θα ρωτούσε κάποιος κακοπροαίρετος, ή που δεν προσέχει και πολύ αυτά που διαβάζει και θα με ρωτήσει: “”Είπες οτι “αν δε σου αρέσει κάτι, το οποίο είναι υποκειμενικό, είναι παράλογο να προσπαθείς να το αλλάξεις, να το υποβιβάσεις, να αγνοήσεις τις αποδείξεις και να το εξαφανίσεις”, εσύ γιατί θέλεις να αλλάξεις πράγματα ή είσαι εναντίον θέσεων και ιδεών και πράξεων κλπ?”” Και θα σου απαντήσω: Επειδή αγαπώ τις αποδείξεις. Και την πραγματικότητα, αλλά κυρίως τις αποδείξεις γιατί αυτές με βοηθάνε να καταλάβω την πραγματικότητα. Και έτσι μπορώ να αντιλαμβάνομαι τί είναι ακραίο, τί είναι ηλίθιο, τί είναι παράλογο και τί είναι υποκειμενικό. Ίσως όχι πάντα με επιτυχία, αλλά μέχρι να απορρίψω ριζωμένες ηλίθιες απόψεις, την προπαγάνδα για όλα όσα με πότισαν από τότε που ήμουν άβυζο παιδάκι, καταλαβαίνεις, μου πήρε λίγο καιρό. Δε λες και οτι μεγάλωσα σε κοινωνία, με παιδεία και ΜΜΕ που παρότρυνε την κριτική σκέψη και εγώ αντιστεκόμουν ωσάν το μουλάρι, μάλλον το αντίθετο, αφού η νόρμα προέτασσε υποχρεωτικές παρακολουθήσεις τελετουργικών με αξισέβαστους κυρίους με φορέματα στολισμένους ωσάν τις λατέρνες και χρυσά καπέλα, το μίσος προς τους ξένους, την αρχαιολαγνεία, τα κυματιστά σημαιάκια, τα σούπερ μοντέλα, τον καθωσπρεπισμό, τον ατομισμό ως μαγκιά, τον καταλανωτισμό και άλλα σε -σμο, την υποταγή στους άντρες και την ανδρική βαρβατίλα σαν την υπέρτατη αξία τους, την ανωτερότητα του έθνους, τον θαυμασμό στους ένοπλους και ένστολους κρατικούς δολοφόνους, την απόκτηση χρήματος ούμπερ άλλες και άλλα. ΄Οπως όλοι μας δηλαδή. Αλλά τέλος πάντων, για να μην παρεκτρέπομαι, αγαπώ τις αποδείξεις ειδικά τις επιστημονικές και ανεξάρτητες.
Όμως, για να συνοψίσω, κάπως, την θεωρία των άκρων, από τη μία έχεις την αβάσιμη αλλά αποδεκτή, από μερικούς, άποψη οτι μερικοί άνθρωποι είναι κατώτεροι από άλλους (από ΑΜΕΑ, ομοφυλόφιλους, γυναίκες, όλους όσους είναι σκουρόχρωμοι, κ.α.) και αυτό σε νομιμοποιεί να τους σφάζεις, να τους πετάς στο περιθώριο, να τους υποβιβάζεις, να τους υποδουλώνεις ή όλα αυτά μαζί, και από την άλλη, για να πάρω ένα παράδειγμα, έχεις την ακραία, ριζοσπαστική και επαναστατική ιδέα οτι δεν χρειάζεσαι κάποιον για να σου πει πώς πρέπει να ζεις, οτι είναι γελοίο και παράλογο να πληρώνεις ρόμποκοπ που σε δέρνουν,σε φυλακίζουν και σε σκοτώνουν, οτι το συνολικό καλό είναι πάνω από το τομάρι σου, γιατί έτσι επιβιώνουν και ακμάζουν και οι κοινωνίες αλλά και τα ίδια τα άτομα που τις αποτελούν και οτι οι λαοί περισσότερα έχουν κοινά, παρά διαχωριστικά και οτι η διαφορετικότητα μπορεί να μας εμπλουτίσει και να μας διδάξει, όπως αποδεικνύει η ιστορία, η φιλοσοφία, η βιολογία, η τέχνη και η λογική. Δε χωράει αμφιβολία οτι και οι δύο θέσεις είναι εξίσου ακραίες και παράλογες (αν είσαι μπαμπουίνος, αν είσαι κάτω από 7 χρονών, αν είσαι παπαγάλος των παπαγάλων, αν σου έχουν αφαιρέσει τμήμα του εγκεφάλου και σκέφτεσαι με τα αμύγδαλα, αν είσαι εφοπλιστής ή βιομήχανος, ή αν είσαι ναζιστής -αν και αυτό καλύπτεται από τον μπαμπουίνο-).
Το παράκανα λίγο πάλι. Να με σχωράς. Το ήθελα και το έκανα επίτηδες. Επίσης θα ξαναγίνει. Και με καταπιέζεις, γιατί θέλω να γράψω πολλά περισσότερα. Θα αρχίσω να σε αγνοώ, μου φαίνεται και θα μείνω να τα γράφω και μην τα διαβάζω ούτε εγώ, γιατί δεν το συνηθίζω, ούτε καν για να κοιτάξω ορθογραφικά, όπως μπορεί να έχεις παρατηρήσει μέχρι τώρα. Ή μπορεί να αρχίσω να τα γράφω σε τίτλους και ατάκες χωρίς επιχειρήματα και θα γίνω διάσημη και θα μου λένε όλοι τί καλά τα λέω και τί γαμάτη που είμαι και θα με θαυμάζουν. Και έτσι θα κάνω καριέρα σαν ατακαδόρος του φέισμπουκ που απεχθάνεται τα μεγάλα κείμενα και “δεν καταλαβαίνει τί βρίσκουν οι άλλοι σε αυτά τα μπλογκς και πώς μπορούν να κάθονται να γράφουν τόσο μεγάλα άρθρα (τόσες λέξεις, μα τόσες λέξεις), άλλη δουλειά δεν έχουν, τέλος πάντων?”. Μη με παρεξηγήσεις, σε αντίθεση με αυτούς και την άποψή τους για τους μπλογκερς, εγώ αντιλαμβάνομαι τη χρησιμότητά τους και μου αρέσουν και αρκετοί. Οι υπόλοιποι λειτουργούν σαν guinea pigs για το μεγάλο μου πείραμα για το human condition. Παρακολουθώ μέχρι και μπερδεμένο ημι-αναρχόμπατσο, αρχαιολάγνο αντιεξουσιαστή που παρακινεί σε επανάσταση ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας και ρίχνει και βίδεα από ειδικές δυνάμεις, ανάμεσα στα βίδεα από Rage Against The Machine, που είναι σχεδόν ένα πριν τον ύπνο, σαν τα υπνωτικά. Κατέληξε μπατσάκι γραφείου σε μικρό νησί, αλλά είμαι σίγουρη οτι στην επική μάχη με τον Μπαλούρδο θα επικρατούσε με μεγάλη διαφορά. Θα τον κατατρόπωνε τον Μπαλούρδο, για την ακρίβεια, ακόμα και αν είχε στη διάθεσή του μόνο τον εξοπλισμό του γραφείου του: συρραπτικό, στυλό, διορθωτικό υγρό, συνδετήρες, ούχου, σελοτέιπ κλπ. Η μάχη θα κρινόταν όταν θα έμπαινε στο παιχνίδι ο διακορευτής και έτσι θα επερχόταν η ολοκληρωτική ήττα του Μπαλούρδου του εξουσιαστή από τον αντιεξουσιαστή μπάτσο (I don’t even… What the… No really, I don’t).
Anyway, σας αγαπώ όλους (ενός λεπτού σιγή για τον Χάρο που έχασε τη μάχη με τον Μητσοτάκουλα και άλλου ενός για τον χρόνο που έφυγε άκλαυτος),