Τώρα θα μου πεις άσχετο. Εδώ γίνεται της πουτανιώς και εσύ ασχολείσαι με μαλακίες. Αλλά έτσι είναι ο άθρωπας. Αν όλη μέρα ασχολείσαι με τα μεγάλα, θα φρικάρεις (εξαιρούνται τα βυζιά). Καλό είναι να κάνεις ένα μπρέικ, να βλέπεις και τα μικρά, έτσι για αλλαγή.

Που δεν είναι και τόσο ασήμαντα τελικά εδώ που τα λέμε (που εδώ? εδώ καλέ, δε με βλέπεις?), γιατί είναι αυτά που, όταν τα ενώνεις, φτιάχνουν το σύνολο. Το παζλ της ζωής, η μεγαλύτερη εικόνα, το δάσος αντί για το δέντρο και άλλες τέτοιες κλισεδιάρικες αρλουμπολουγίες. Αλλά παρεκτρέπομαι.

Το θέμα μου είναι σήμερα οι Μαλάκες με Μεταπτυχιακό.

Για να σου εξηγήσω που το πάω. Ξεκινάς μια συζήτηση για τις ιδιωτικοποιήσεις. Ο άλλος λέει κάτι με το οποίο διαφωνείς. Μπορεί να διαφωνείς γιατί δεν ξέρεις αρκετά για το θέμα. Συμβαίνει, οκ, μην πανικοβάλλεσαι. Δεν ξέρεις τίποτα, για τα περισσότερα θέματα και λίγα για ορισμένα θέματα, ακόμα και αν έχεις 5 Μς και 3 ΠχΔς. Καλό είναι που και που να το θυμάσαι. Σε αυτή την περίπτωση το παραδέχεσαι μέσα ή έξω σου και προχωράς.

Ή απλά διαφωνείς γιατί οι πολιτικές σου πεποιθήσεις είναι διαφορετικές. Για παράδειγμα, ο νεοφιλελεύθερος Θανάσης και ο πασόκος Μανούσος, δύσκολα θα συμφωνήσουν στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων. Αααααχαχαχχαχαχα, αστειεύομαι φυσικά, είναι απολύτως σύμφωνοι. Για να σοβαρευτούμε, ο νεοφιλελεύθερος Θανάσης και ο κουκουές Βαγγέλης θα διαφωνήσουν στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων. Γιατί είναι πολιτικό το θέμα και όχι γνώσεων.

Λέει ο Θανάσης, είναι καλές και ο Βαγγέλης λέει όχι. Γιατί, τον ρωτάει ο Βαγγέλης. Θα σου εξεηγήσω, λέει ο Θανάσης.

Τότε, μαλάκα μου, για να πείσει τον συνομιλητή του, λέει το εξής θεϊκό “κοίτα να δεις (αδαή, απλέ και μικρόνοε – αυτά τα υπονοεί με το γαμωυφάκι Του), εγώ είμαι – ή σπουδάζω- σεφ (αστρολόγος, πυρηνικός φυσικός, βουλευτής, περιβαλλοντολόγος, στρουμφοκηνυγός, παπάς, ζωγράφος, λέκτορας, αλέκτορας, ή οτιδήποτε άλλο), και ξέρω καλύτερα το θέμα. Η μόνη απάντηση σε αυτή τη γελοία πρόταση/δήλωση, είναι “και εγώ είμαι βυζαρού”.

Διότι δεν είναι θεμα γνώσεων, όπως δεν είναι και τα περισσότερα θέματα. Από την τέλεια συνταγή για μακαρονάδα, μέχρι την αντιμετώπιση του εγκλήματος και την οικονομικο-κοινωνική ανάπτυξη της γυναίκας μέχρι την διάσωση της Καρέτα-Καρέτα και το αιώνιο δίλημμα γόβες ή μπαλαρίνες, όλα τα θέματα είναι πολιτικά.

Μη με παρεξηγήσεις, δε λέω οτι δεν πρέπει να υπάρχουν απόψεις, διάλογος, αντίλογος και αναλύσεις. Εννοώ οτι το συγκεκριμένο επιχείρημά σου είναι ένα μπουκέτο μαραμένα αρχίδια. Το γεγονός οτι σπουδάζεις ή δουλεύεις σε κάποιο αντικείμενο, δε σε κάνει παντογνώστη της μιας και μοναδικής και απόλυτης αλήθειας. Σε κάνει εξειδικευμένο, βεβαίως, αλλά ούτε όλη τη γνώση μπορείς να έχεις (δε θα ήταν δυνατόν, ακόμα και αν ζούσες 400 χρόνια αλλά και γιατί οι επιστήμες εξελίσσονται), ούτε πρέπει να ξεχνάς πως μέσα στις απόψεις σου υπάρχει η πολιτική σου άποψη. Μη μπερδεύεις την εξειδίκευση με την απόλυτη γνώση και μην ξεχνάς οτι μέσα σε όλα υπάρχει πολιτική, και ας μην το καταλαβαίνεις γιατί είσαι μπετόστοκος.

Επίσης, δε βοηθάει καθόλου στην ανάπτυξη της επιχειρηματολογίας σου και στην εξέλιξη του διαλόγου, η χρήση εκφράσεων όπως οι παρακάτω: “νεοφιλελεύθερε, κομμουνιστή, ξανθιά, μπετόστοκε, ου μωρή πατσαρβούρα, που να μην ξαναγαμήσεις ποτέ, ψυχοπαθή, α να χαθείς ανόητε, καυλόβλακα, στραβούλιακα, χαρτογιακά, απειρομαλάκα, ξέκωλο, σκατόφλωρε” και τα λοιπά.

Γιατί, μπορεί να νομίζεις οτι είσαι ο φωτεινός παντογνώστης στο θέμα που αναλύεις, αλλά το να χαρακτηρίζεις τον συνομιλητή σου ως κάτι από τα προαναφερθέντα, δεν αποδεικνύει ούτε την εμβάθυνση που έχεις κάνει στο συγκεκριμένο θέμα, ούτε την εγκυρότητα του επιχειρήματός σου. Αποδεικνύει οτι έχεις μια συγκεκριμένη πολιτική θέση και άποψη για ένα θέμα, η οποία δυστυχώς δεν αντιλαμβάνεσαι οτι είναι υποκειμενική, και όλα τα φτυχία του πλανήτεως δε την κάνουν πιο έγκυρη από του συνομιλητή σου, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, είτε σου αρέσει, είτε όχι. Στα βυζιά μας κιόλας τα φτυχία σου.

Και ξαναεπαναλαμβάνω για να μη δω κανέναν μαλάκα να διεστρεβλώνει τα γραφόμενά μου, πάλι. Δεν υποστηρίζω οτι είναι δίκαιος όποιος δεν έχει το πτυχίο στη συζήτηση, ούτε οτι η άποψη ενός ηλίθιου που χρησιμοποιεί αυτές τις παπαριές σαν επιχειρήματα είναι αυτομάτως άκυρη. Το μόνο που κάνω είναι να τονίζω οτι όταν σε μια συζήτηση/διάλογο χρησιμοποιείς την επαγγελματική σου ιδιότητα ή τις σπουδές σου σαν τον υπέρτατο και ανυπέβλητο λόγο που κάνει το επιχείρημά σου το μόνο έγκυρο, σωστό και αλάνθαστο, είσαι μαλάκας. Και είσαι εξίσου μαλάκας όταν χρησιμοποιείς χαρακτηρισμούς για να υποβιβάσεις το επιχείρημα του συνομιλητή σου.

Το μόνο που καταφέρνεις, είναι να αποδεικνύεις περίτρανα οτι κάτι πήγε λάθος στην επιστημονική σου παιδεία, την οποία και επικαλείσαι. Στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων, για να στο κάνω λιανά και να μη με εκνευρίσεις αγρότερα και αστικότερα, αν πεις εσύ “μα έχει αποδειχθεί οτι είναι τραγικές οι συνέπειες, σε πολλές χώρες, από την Βρετανία και την Αργεντινή, μέχρι την Χιλή και την Γαλλία” και η απάντηση του άλλου είναι “ναί, αλλά εγώ είμαι οικονομολόγος, και έχω 3 μάστεροφδεγιούνιβερς, και εσύ είσαι αναρχικός/κομμουνιστής/συνδικαλιστής/ξανθιά και άντε γαμήσου”, τότε αυτό που του απαντάς είναι “ναί, και εγώ είμαι βυζαρού” και τον προτρέπεις να πάει ξανά νηπιαγωγείο και όλα τα υπόλοιπα, από την αρχή, χωρίς παραλείψεις και με έξτρα επίβλεψη, γιατί είναι διπλά ηλίθιος.

Αυτά τα ολίγα για την αποκατάσταση του διαλόγου, της σωστής επικοινωνίας και την εξέλιξη της σκέψης. Και για τα βυζιά, γιατί συνεισφέρουν στην αποκατάσταση των πάντων και των κοάλων.

Σας αγαπώ (?),