Και νιώθω, νιώθω, νιώθω ταραχή

Ναί λοιπόν, το παραδέχομαι, με πιάνει μωβ λαμέ ταραχή, σαν του ΛΕ-ΠΑ.

Τρελαίνομαι με τους κυβερνητικούς εκπροσώπους. Αλλά δεν μπορώ να καταλάβω που τους βρίσκουν.

Υπάρχει κάπου στον κόσμο υπάρχει λίμνη που πας για να τους ψαρέψεις?

Κάνουν iq τεστ σε νεογέννητα και αυτά με το χαμηλότερο τα εκτρέφουν για το συγκεκριμένο επάγγελμα?

Είναι ένα μυστήριο πάντως, γιατί όλοι τους μοιάζουν, άλλοι περισσότερο ή λιγότερο εξωτερικά, αλλά η ομορφιά δεν παίζει σημασία, είναι ίδιοι στον χαρακτήρα.

Γλίτσες, παπαρολόγοι, iq αχινού, με ύφος 125 καρδιναλίων και βάλε, μπούληδες από αυτούς που γούσταρες να βασανίζεις στο σχολείο γιατί από τότε ήταν φλώρια και γλύφτες και με σοβαρό οιδοιπόδειο με την μανούλα τους. Γιατί φαίνεται οτι χωρίς την μανούλα ούτε μέρα δε θα επιβίωναν.

Είναι από αυτούς που λες πως θυμάται οτι πρέπει να βάλει το ένα πόδι μπορστά από το άλλο για να περπατήσει?

Επίσης καραγουστάρω όταν τους ρωτάνε δίαφορα οι από κάτω και αυτοί το παίζουν εξουσία. Αν ήμουν δημοσιογράφος και μου απαντούσαν έτσι θα τους πετούσα το κασετοφωνάκι στη μάπα.

Κανένας άνθρωπος, κατά τη διάρκεια της πετυχημένης καρίερας τους ως βαρύγδουπα βλήτα, δεν τους είπε οτι είναι υποχρεωμένοι να απαντάνε? Δεν είναι ερωτήσεις κουίζ, ούτε επιλογής, ούτε κρίσεως. Είναι ερωτήσεις των πολιτών και γι’αυτό πληρώνεσαι, βλάκα, για να τις απαντάς.

Αν δε σου αρέσει να πας στην μανούλα σου, ηλίθιε.

Σας αγαπάω όλους (εκτός από τους κυβεκπρ του πλανήτη),