Αφού διάβασα και είδα όλο το ίντεργουεμπς για τις εκλογές, έβγαλα μερικά συμπεράσματα. Στα παπάρια σου, θα μου πεις, και δίκιο θα χεις, αλλά εγώ θα τα γράψω έτσι κι αλλιώς. Το γενικό συμπέρασμα είναι οτι δεν υπάρχει γενικό συμπέρασμα, ενώ νικητές είμαστε όλοι και χαμένοι είμαστε όλοι.

Κατάλαβα οτι ο κόσμος είναι διχασμένος και δεν έχει επιλογές. Κατάφεραν με ψευτοδιλήμματα και ψευτοψέματα να μας κάνουν να ξεχάσουμε και αυτά που ξέραμε, να αναθεωρήσουμε και να μη μπορούμε να σκεφτούμε σωστά. Για λογικά δεν το συζητάω καν. Οι άνθρωποι με τη λογική απέχουν όσο μια μύγα στο Κατμαντού από ένα σαλεξόπτλ από τον Βέγκα (αυτό το εμπνεύστηκα, ίσως και το έκλεψα από τον Μαξ).

Μια που είπα Βέγκα, να τονίσω οτι οι σαλεξόπτλ είναι καλές φίλες μας. Δεν το λέω εγώ, το λέει η/ο πυροβολημένος/η, που έγραψε αυτό το παραλήρημα παπαροπαράνοιας. Ενδεικτικά αναφέρω οτι :”Το κύριο άστρο τους το Βέγκα απέχει 26 έτη φωτός από εμάς. Φημίζονται ως εξαιρετικοί διπλωμάτες γι’ αυτό τα ρούχα τους είναι συνήθως γαλάζια. Έχουν, όπως και οι Πλειάδειοι το σύστημα των 12 συμβουλίων. Διοικητικά 64 άτομα αποτελούν ένα ‘‘πόντλετ΄΄, 500 πόντλετ αποτελούν ένα ‘‘ποντ’’ και 11.000 ποντ αποτελούν ένα ‘‘κλαν’’.” Και εδώ να συμπληρώσω οτι αυτό το τέρας ευφυίας πιθανότατα ψήφισε και σε αυτές τις εκλογές. Και να κρατήσετε από αυτό το απούσταγμα σοφίας οτι οι διπλωμάτες φοράνε πάντα γαλάζια. Why? Because fuck you.

Αλλά εξετράπησον (βγαίνει από το “εγερθηστόντουσαν”, αντιεπιπαράρημα δοτικής τρίτου προσώπου του εγετράπησοντουσαν, είναι λέξη την οποία μας έδωσαν οι Βέγκανς, αγράμματε), έλεγον για τας εκλογολολίες και γυναικολόγησα. Σχωρέστε με, εν χριστώ αδέρφια, αλήτες, μουνιά (γιατί τέτοια καύλα με τα πουλιά? είμαστε και εμείς εδώ). Αυτές οι εκλογές δήλωσαν οτι δεν ξέρουμε τί θέλουμε, ξέρουμε μόνο τί δε θέλουμε, αλλά δεν ξέρω αν ξέρουμε γιατί δεν ξέρουμε τί θέλουμε ή γιατί δε θέλουμε αυτό που δε θέλουμε. Ίσως και να ξέρουμε, απλά εγώ δεν το ξέρω.

Είδα δύο ανησυχητικά φαινόμενα όμως, που πολύ με προβλημάτισαν. Το ένα είναι το γνωστό, οτι μετά από πολλά χρόνια εκτροφής και διαστροφής κάτω από τις ζεστές και φωτεινές λάμπες των μουμουέ, τα φίδια μεγάλωσαν, και μπήκαν και στη βουλή. Ενώ τα μέλη της οργάνωσης είναι εγκληματίες, στις καλύτερες των περιπτώσεων, η ανεξάρτητη και αδέκαστη δικαστική αρχή, αποφάσισε να καθίσει να δει πώς θα ξετυλιχτεί η κατάσταση, γιατί ήταν μπερδεμένη. Το τρολλ που ενόχλησε τον Τρανταφυλλό τον έπιασε στο άψε σβήσε και τον κατηγόρησε για παράνομο πορνογραφικό υλικό, αλλά αυτούς που σκότωσαν τη μάνα τους, κανα δυο γειτόνους και 3 μετανάστες και έβαζαν βόμβες από μικροί, για έναν περίεργο λόγο, τους άφησε να έχουν και πολιτικό λόγο. Και ας το δεχτώ, αλλά τότε γιατί να μην έχουν οι σίριαλ κίλερς και οι παιδεραστές πολιτικό λόγο? Δημοκρατία δεν έχουμε?

Άλλο φαινόμενο που λιγότεροι το παρατήρησαν είναι οτι ξεφύτρωσαν καμμια 500αριά νεοφιλελεύθερα κομματίδια, τα οποία είναι το ένα φωτοτυπία του άλλου. Έχω την εντύπωση οτι αυτοί έμειναν χωρισμένοι για να καλύψουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ποσοστό των μικρών κομμάτων. Σου λέει, αν μπει ο άλλος στο παραβάν να ψηφίσει κάτι άλλο εκτός από πασοκονουδού, θα έχουν περισσότερες πιθανότητες να πέσουν σε έναν από εμάς. Και έχουν και πιασάρικα ονόματα, λέξεις-κλειδιά, όπως ελεύθερος, ανεξάρτητος, ψύχραιμος, σύμμαχος, ευθυτενής και τέτοια. Αυτό το αίσχος που επειδή ο κόσμος δεν ξέρει τί θα πει στην ουσία “ελεύθερη αγορά”, αλλά καλό ακούγεται, γιατί ποιός θέλει σκλαβωμένη αγορά, μπορεί και να τους ψηφίσει. Πεθαίνω για λέξεις-κλειδιά. Ελεύθερη αγορά, ανάπτυξη, υπευθυνότητα, πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια, όλες αυτές οι παπαρίες που μπορούν να πείσουν την γιαγιά μου οτι είναι σωστοί οικογενειάρχες που πηγαίνουν στην εκκλησία, και δουλεύουν σκληρά, ωσάν πέος σε στύση, τόσο σκληρά, για να σώσουν το έθνος.

Θα μου πεις, εδώ τα χρυσαύγουλα πείθουν την γιαγιά μου (όπου γιαγιά μου, βάλε όλες τις γιαγιάδες και παππούδες με απολυτήριο νηπιαγωγείου, που ναί μεν δούλευαν μια ζωή, αλλά δεν καταλαβαίνουν τη διαφορά έθνους-κράτους όσο δεν καταλαβαίνουν τη διαφορά λογικής-θρησκείας).

Περιμένουν τον κύριο με την γραβάτα να φέρει την ελευθερία. Δηλαδή αγαπημένη μου γιαγιά, σε δικαιολογώ μεν, αλλά Αή-σιχτίρ (από το Αη-βασίλ) κιόλας, που θα μου καταστρέψεις το μέλλον, τον πλανήτη και το σύμπαν με τη βλακεία σου. Μέχρι και οι Βέγκανς σε έχουν πρωτοσέλιδο σήμερα, για τη βλακεία σου. Ναί, αυτοί με τα γαλάζια, οι διπλωμάτες. Που δε θα έρθει η μέρα? Θα έρθει και θα δεις. Θα πάρουν όλους να σας μαντρώσουν σε εντατικά μαθήματα εκμάθησης γνώσης, γενικής παιδείας και μόρφωσης,  μαζί με τα χρυσαύγουλα, τους ρεπουμπλικάνους και τους ταλιμπάν. Μέχρι να επιστρέψετε θα έχουμε γυαλίζει και τις πέτρες στις παραλίες, που πήρατε τον πλανήτη, τον κάνατε μπουρδέλο και έχετε και άποψη.

Επειδή όμως εκλογές ξανάρχονται και οι Βέγκανς αργούν, καλή πρωτοχρονιά. Γιατί δεν έχω τίποτε άλλο να πω, οι επιλογές μας είναι γελοία λίγες, περιορισμένες και μη-επιλογές, γιατί οι άλλοι παίζουν το παιχνίδι με τις μουσικές καρέκλες και εμείς θέλουμε δίκαιο μέλλον. Θα γράψω άλλη φορά για τους μικροπάγκαλους, που τσιρίζουν μέσα-έξω σαν υστερικές σε περίοδο με πανσέληνο οτι όλοι φταίμε. Προς το παρόν καλή ανάσταση, να ζήσουμε να θυμόμαστε τον μακαρίτη το πασόκ, αιωνία του η μνήμη. Μπορεί να μην επέλεξαν καθαρά οι άνθρωποι τί θέλουν, αλλά τέτοιο πούλο ούτε οι πιο αισιόδοξοι δεν τον περίμεναν. Μέχρι και οι Βέγκανς φρίκαραν, δεν ήξεραν πώς να αντιδράσουν. Δηλαδή σου λέει από τη μία τέτοιο ευχάριστο νέο, μα ήταν τόσο ανέλπιστο, όσο τότε που πήρε ο Σημίτης στην ηθοποιό στο ΙΚΑ. Αλλά από την άλλη βάλατε μελαμψούς έλληνες ναζιστές (γουατδεφάκ?) στη Βουλή. Είναι σαν μια ολόφρεσκη, πεντανόστιμη και αφράτη πάστα σοκολάτας, με εμετό για γαρνιτούρα.

Για να ολοκληρώσω, γιατί δεν έχω και γκόμενο τελευταία και μόνο εδώ μπορώ να ολοκληρώνω, αφού ο Νικ με παράτησε, οι Βέγκανς δε θα έρθουν. Και όσοι περιμένετε λύσεις από τον ουρανό ή από το κέντρο της γης, δε θέλω να σας απογοητεύσω, αλλά είστε ηλίθιοι. Κοιτάξτε να παλέψετε, όπως μπορεί ο καθένας. Και οι άλλες χώρες της Ευρώπης είναι σε παρόμοια κατάσταση, οπότε ούτε εκεί έχετε τρελό μέλλον με κορδέλες και λελούδια. Ή θα είστρε σκλάβοι και πουτανάκια των χρυσαύγουλων, και να μη σας κάνουν εντύπωση τα όσα ζούμε, ή θα διαβάσετε να ξεστραβωθείτε μπας και βρούμε καμμια λύση όλοι μαζί. Αυτά. Μόνα Λίτσα Άουτ.

Σας αγαπώ όλους (εκτός από την γιαγιά μου, αλλά θα μου περάσει, γιατί έτυχε να είναι σόι μου και πρέπει μου είπαν να την σέβομαι και να την αγαπάω),