Άκου καημούς που έχει ο κόσμος. Το πρωί πονούσε το δόντι μου και μισοκοιμόμουν. Μέσα σε αυτή την μαστούρα είδα ένα όνειρο, που ήταν σαν να ήμουν ξύπνια. Είδα οτι σηκώθηκα και άνοιξα πισιά και τέτοια, και είδα οτι τα χθεσινά μετασχηματίστηκαν σήμερα σε κάτι τεράστιο που κανείς δε μπορούσε πια να συγκρατήσει. Είχαν, λέει, καταληφθεί τα πάντα, δημόσια, ιδιωτικά, όλα. Από όλους. Δεν ήταν τίποτε το ίδιο, τελείως ξαφνικά. Και όσοι ήταν μέσα στα κτίρια, πήραν αποφάσεις. Και συμφώνησαν. Και η βουλή έγινε άχρηστη, έτσι ξαφνικά. Και τα τηλεκάναλα επίσης. Και ένιωθα σα να ξαναγεννήθηκα. Σαν όλα να ήταν πιθανά. Φυσικά μετά ξύπνησα, αλλά ήταν ωραίο σαν όνειρο, τέλος πάντων.

(Υ.Γ.Πραγματικά έτσι ξύπνησα το πρωί, μετά από αυτό ακριβώς το όνειρο, που επιπλέον ήταν πολύ ρεαλιστικό.)

Σας αγαπώ όλους ρε γαμώτο και σας ευχαριστώ,

Ορισμένοι συνδυασμοί αριθμών είναι μαγικοί, υποτίθεται. Μου το’πε μια γνωστή χαρτορίχτρα που βλέπει μερικές φορές την μπαλίτσα του απορρυπατικού πλυντηρίου ρούχων. Είναι καινούριο σύστημα αυτό. Λόγω της κρίσης οι χαρτορίχτρες, λέει, πούλησαν τις κρυστάλλινες μπάλες και βλέπουν τις πλαστικές των πλυντηρίων, μετά το πλύσιμο. Αν έχει υπολείμματα απορρυπαντικού δηλαδή, και αναλόγως τί σχέδια αφήνει. Βέβαια η συγκεκριμένη περιμένει να της κόψουν το ρεύμα, οπότε σε λίγο μόνο τον καφέ θα λέει, που το θεωρούσε πολύ πασέ, φθηνό και βήτα.

Τέλος πάντων, αυτή μου είπε οτι η αυριανή μέρα, λέει, είναι από αυτές τις μαγικές γιατί σηματοδοτούν την έναρξη μιας εποχής, σύμφωνα πάντα με την μπάλα του πλυντηρίου. Αρχίζει από 12 και τελειώνει σε 12 και στην μέση οι αριθμοί καθρεφτίζονται και αυτό όλο, λέει, σηματοδοτεί την έναρξη της 12ης εποχής της τελευταίας 12ετίας που ανήκει στο 2012.

Επίσης, μου είπε η Μάρω (η χαρτορίχτρα), οτι αυτή η μέρα θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην πορεία της ανθρωπότητας, γιατί ως γνωστόν, η ανθρωπότητα ξεκίνησε από την Αθήνα. Και ή θα συνεχίσει να υπάρχει, ή αύριο θα είναι η αρχή του τέλους για την Αθήνα και κατά συνέπεια, και για την ανθρωπότητα.

Σύμφωνα με την αποκάλυψη του Ιωάννη, επίσης, το 12 είναι και γαμώ τους αριθμούς. Στο ρεφρέν υπ’αρίθμ. 7:5, με τίτλο διόλου τυχαία “η σφράγιση των εκατόν σαράντα τεσσάρων χιλιάδων”, το οποίο να σημειώσουμε οτι αν διαιρεθεί με το 12 μας κάνει 12.000, λέει (όπως και ο τίτλος υπονοεί, εξάλλου) οτι θα σφραγιστούν 144.000 από όλες τις φυλές του Ισραήλ, οι οποίες να τονίσουμε οτι είναι 12 και σε κάθε μία από αυτές οι σφαγισμένοι θα είναι 12.000!

Να προθέσω εδώ, οτι κάπου στο παραλήρημα του Ιωάννη, στο μέγκα χιτ του “τα δύο θηρία”, στο εδάφιον 13:18, αναφέρει τον αριθμό του θηρίου, που δεν είναι άλλος από τον πασίγνωστο 666. Τώρα κοίτα: 6+6+6=18+2=20! Αμαγκάντ, άριστα.

Αν συνδυάσεις την Μάρω με τον Ιωάννη τώρα, δε θα βγει τίποτα, γιατί ο Ιωάννης ήταν ένας παρανοϊκός μισογύνης και η Μάρω έχει γούστο στους άντρες, ποτέ δε θα του καθόταν. Αλλά πάλι ξέφυγα. Αν συνδυάσεις τις θεωρίες του, τέλος πάντων για να επανέλθω και ουχί για να συνέλθω, θα καταλάβεις οτι ο συνδυασμός του 12 με το 20, σε συνδυασμό με την αυριανή ημερομηνία, σε συνδυασμό με τους Ελ και λίγη κανέλα, είναι εκρηκτικός.

Τα συμπεράσματα είναι δύο. Πρώτον, είμαι καλύτερη από εκείνο τον παπάρα που βγαίνει και κάνει ράντομ προσθαφαιρεσοπολλαπλασιασμοδιαιρέσεις στο χαζόκουτο, και δεύτερον και σημαντικότερον ΑΥΡΙΟ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ.

Και όπως είπε και ο Μάρκος(?) στο Κατά Μάρκον 7:21, “Διότι έσωθεν εκ της καρδίας των ανθρώπων εξέρχονται οι διαλογισμοί οι κακοί, μοιχείαι, πορνείαι, φόνοι”, αλλά άλλο οι μπάτσοι, άλλο τα γουρούνια και άλλο οι δολοφόνοι (τάδε Έφη -μα ποιά στο διάολο είναι αυτή η Έφη?- Τζιμάκος).

(Υ.Γ.Τα στιχάκια είναι όντως από την Κενή Διαθήκη και τα εδάφια είναι πραγματικά)

Σας αγαπώ όλους (δε θα μπινελικώσω τους μαλάκες που θα πίνουν καφεδάκια αύριο, τους έχω γραμμένους απόψενες να πούμε, σιχτίρ, ζώα),

Τις περισσότερες ταινίες τις βλέπεις και γεια σας. Αυτή όμως, είναι διαφορετική, γυρίζει στο μυαλό σου μέρες μετά, κυρίως γιατί σου δημιουργεί περισσότερες ερωτήσεις απ’ότι σου δίνει απαντήσεις.

Επίσης, είναι από τις ταινίες που δε χωράει μια συγκεκριμένη εξήγηση σε όλα. Ο δημιουργός μπορεί να σκεφτόταν κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που σκέφτεται ένας θεατής, και αυτό να είναι τελείως διαφορετικό από τον τρίτο και λοιπά και λοιπά. Την ερμηνεύεις όπως γουστάρεις, αρκεί να αφιερώσεις χρόνο και κόπο να προσπαθήσεις να καταλάβεις. Δεν είναι ταινία “όλα στο πιάτο” και τα μυαλά στα κάγκελα. Είναι ταινία “θα κάνω σεξ με τον εγκέφαλό σου” και άμα γουστάρεις κιόλας. Αλλιώς τράβα δες Χόλιγουντ.

Αγγίζει μεγάλα θέματα όπως πολιτική, θρησκεία, δημοκρατία, παράδοση και μικρότερα όπως σχέσεις, παράνοια και τον πειρασμό. Αυτό που στέκεται πάνω απ’όλα όμως, για μένα τουλάχιστον, είναι η δημοκρατία. Έχει υπέροχες ατάκες, και γουστάρω τρελά που δεν αυτολογοκρίθηκε και μάλλον ξεσάλωσε, με την καλή την έννοια.

Προσωπικά, επειδή τελευταία έχουμε πήξει στην αρχαιολαγνεία, και από παρόν τεκές, που θα΄λεγε και ο φίλος ο Κουντζάτ, ήμουν λιγάκι σκεπτική για το  πως αντιμετωπίζει το θέμα ο δημιουργός. Αλλά επειδή έτσι γούσταρα κιόλας, το πήρα όπως ήθελα, δηλαδή ή αρχαιοελληνική κουλτούρα όχι σαν κληρονομιά, αλλά σαν εφόδιο. Φυσικά, υπάρχουν και άλλες αρχαίες κουλτούρες, που τις έχουμε γραμμένες στα παπάρια μας, αλλά οι αρχαίοι κάτοικοι της γεωγραφικής περιοχής της τώρα Ελλάδας, αναμφισβήτητα προσέφεραν στις τέχνες και στις επιστήμες πολλά και πολύτιμα. Αλλά ως εκεί, για μένα τελειώνει η ιστορία. Προσέφεραν όσα και οι Αιγύπτιοι, όσα και οι Κινέζοι, όσα και οι Ινδοί, οι Άραβες, οι Ινδιάνοι και τα λοιπά.

Εκτός από τη δημοκρατία, που και τότε είχε τα στραβά της εδώ που τα λέμε. Οι γυναίκες ήταν κατιτίς κατώτερες π.χ., και υπήρχαν σκλάβοι. Αλλά και πάλι, ήταν ενδιαφέρουσα επινόηση, αν σκεφτείς πως βλάκες δεν ήταν, και αυτοί τότε μαγεύονταν από τα γυαλιστεράκια, τη δόξα και το χρήμα. Μπορεί να μην ήταν η ιδανική κοινωνία, αλλά δεν ήταν και η χειρότερη.

Ενώ τώρα, η δημοκρατία έχει γίνει εξαγώγιμο προϊόν και την εξάγει ο Νο1 εξαγωγέας του πλανήτη, με τη βοήθεια ιδιωτικών στρατών και της βιομηχανίας που κρύβεται από πίσω της. Πως περίμενε ο δημιουργός οτι θα έμενε στην Ελλάδα η δημοκρατία, στο χώρο δηλαδή που γεωγραφικά, έστω, δημιουργήθηκε, όταν οι Έλληνες δέχονται να βιάζεται έτσι και στο όνομά της να γίνονται εκτρώματα;

Μου αρέσει ο συμβολισμός της δημοκρατίας που το σκάει για να είναι ελεύθερη (έτσι το ερμήνευσα εγώ, γιατί έτσι μου γουστάρει). Δημοκρατία με το ζόρι γίνεται (βλέπε προηγούμενη παράγραφο);

Αλλά δε συμπάθησα τους σταυρούς. Αν ένα πράγμα έπρεπε να έχουμε μάθει από την ιστορία, είναι πως τα σύμβολα έπρεπε να τα έχουμε εκλείψει πια. Και εκεί που λέει οτι τον θεό πρέπει να τον βλέπουμε ως πατέρα. Ένα από τα προβλήματα του θεού, είναι ακριβώς αυτό, της πατριαρχικής, αυταρχικής φιγούρας, της εξουσίας, της αυθεντίας, του ανώτερου, αυτού που σε διδάσκει και σε τιμωρεί άμα λάχει. Θενκς, έχω πατέρα, αλλά και να μην είχα καλύτερα χωρίς πατέρα, παρά με αυτό το καθίκι που επινόησαν άντρες για να ελέγχουν τις γυναικούλες τους, από πάνω μου. Άσε που αν τον πιστεύεις είναι συνέχεια μαζί σου, μέσα σου, σε πηδάει όταν κάνεις μπάνιο και τέτοια. Ανώμαλος σου λέω. Αλλά ξέφυγα πάλι.

Αγαπημένες ατάκες από την ταινία είναι:

-“Αν κάναμε όλοι οτι μπορούσαμε, ο κόσμος θα’ταν αλλιώς”

-“Καβάλα τη μάνα του, τη δημοκρατία, έχει να καβαληθεί από τις εκλογές”

Γενικώς, την προτείνω ανεπιφύλακτα, είναι αναζωογονητικό να βλέπεις ταινία που ο δημιουργός της δεν έχει αυτολογοκριθεί, που να σε κάνει να σκέφτεσαι, να σε συγκινεί και να σε τσατίζει μαζί.

P.S. Την ταινία μπορείτε να την δείτε εδώ.

Σας αγαπώ όλους (ειδικά τον Καλογερόπουλο για την υπέροχη δουλειά του),

Από σήμερα η Μόνα Λίτσα εκδίδεται. Δηλαδή αυτοεκδιδόμουν, αλλά τώρα με εκδίδουν κιόλας. Επιτέλους αναγνωρίστηκαν τα ταλέντα μου, και τα δύο. Αν και το δεξί είναι ελάχιστα πιο μικρό από το αριστερό μετά την πλαστική. Ήταν η τελική πινελιά, η ατέλεια που με έκανε τέλεια. Αλλά και πάλι ξέφυγα από το θέμα. Και πώς να μην ξεφύγω δηλαδή, είναι και τα δύο τόσο όμορφα.

Σε κάθε περίπτωση, από σήμερα θα βρίσκετε τα άρθρα μου και εδώ. Ευχαριστώ πολύ παίδες και σας εύχομαι καλά λάιβς και βυζιά.

Σας αγαπώ τρελά,