Αφού διάβασα και είδα όλο το ίντεργουεμπς για τις εκλογές, έβγαλα μερικά συμπεράσματα. Στα παπάρια σου, θα μου πεις, και δίκιο θα χεις, αλλά εγώ θα τα γράψω έτσι κι αλλιώς. Το γενικό συμπέρασμα είναι οτι δεν υπάρχει γενικό συμπέρασμα, ενώ νικητές είμαστε όλοι και χαμένοι είμαστε όλοι.

Κατάλαβα οτι ο κόσμος είναι διχασμένος και δεν έχει επιλογές. Κατάφεραν με ψευτοδιλήμματα και ψευτοψέματα να μας κάνουν να ξεχάσουμε και αυτά που ξέραμε, να αναθεωρήσουμε και να μη μπορούμε να σκεφτούμε σωστά. Για λογικά δεν το συζητάω καν. Οι άνθρωποι με τη λογική απέχουν όσο μια μύγα στο Κατμαντού από ένα σαλεξόπτλ από τον Βέγκα (αυτό το εμπνεύστηκα, ίσως και το έκλεψα από τον Μαξ).

Μια που είπα Βέγκα, να τονίσω οτι οι σαλεξόπτλ είναι καλές φίλες μας. Δεν το λέω εγώ, το λέει η/ο πυροβολημένος/η, που έγραψε αυτό το παραλήρημα παπαροπαράνοιας. Ενδεικτικά αναφέρω οτι :”Το κύριο άστρο τους το Βέγκα απέχει 26 έτη φωτός από εμάς. Φημίζονται ως εξαιρετικοί διπλωμάτες γι’ αυτό τα ρούχα τους είναι συνήθως γαλάζια. Έχουν, όπως και οι Πλειάδειοι το σύστημα των 12 συμβουλίων. Διοικητικά 64 άτομα αποτελούν ένα ‘‘πόντλετ΄΄, 500 πόντλετ αποτελούν ένα ‘‘ποντ’’ και 11.000 ποντ αποτελούν ένα ‘‘κλαν’’.” Και εδώ να συμπληρώσω οτι αυτό το τέρας ευφυίας πιθανότατα ψήφισε και σε αυτές τις εκλογές. Και να κρατήσετε από αυτό το απούσταγμα σοφίας οτι οι διπλωμάτες φοράνε πάντα γαλάζια. Why? Because fuck you.

Αλλά εξετράπησον (βγαίνει από το “εγερθηστόντουσαν”, αντιεπιπαράρημα δοτικής τρίτου προσώπου του εγετράπησοντουσαν, είναι λέξη την οποία μας έδωσαν οι Βέγκανς, αγράμματε), έλεγον για τας εκλογολολίες και γυναικολόγησα. Σχωρέστε με, εν χριστώ αδέρφια, αλήτες, μουνιά (γιατί τέτοια καύλα με τα πουλιά? είμαστε και εμείς εδώ). Αυτές οι εκλογές δήλωσαν οτι δεν ξέρουμε τί θέλουμε, ξέρουμε μόνο τί δε θέλουμε, αλλά δεν ξέρω αν ξέρουμε γιατί δεν ξέρουμε τί θέλουμε ή γιατί δε θέλουμε αυτό που δε θέλουμε. Ίσως και να ξέρουμε, απλά εγώ δεν το ξέρω.

Είδα δύο ανησυχητικά φαινόμενα όμως, που πολύ με προβλημάτισαν. Το ένα είναι το γνωστό, οτι μετά από πολλά χρόνια εκτροφής και διαστροφής κάτω από τις ζεστές και φωτεινές λάμπες των μουμουέ, τα φίδια μεγάλωσαν, και μπήκαν και στη βουλή. Ενώ τα μέλη της οργάνωσης είναι εγκληματίες, στις καλύτερες των περιπτώσεων, η ανεξάρτητη και αδέκαστη δικαστική αρχή, αποφάσισε να καθίσει να δει πώς θα ξετυλιχτεί η κατάσταση, γιατί ήταν μπερδεμένη. Το τρολλ που ενόχλησε τον Τρανταφυλλό τον έπιασε στο άψε σβήσε και τον κατηγόρησε για παράνομο πορνογραφικό υλικό, αλλά αυτούς που σκότωσαν τη μάνα τους, κανα δυο γειτόνους και 3 μετανάστες και έβαζαν βόμβες από μικροί, για έναν περίεργο λόγο, τους άφησε να έχουν και πολιτικό λόγο. Και ας το δεχτώ, αλλά τότε γιατί να μην έχουν οι σίριαλ κίλερς και οι παιδεραστές πολιτικό λόγο? Δημοκρατία δεν έχουμε?

Άλλο φαινόμενο που λιγότεροι το παρατήρησαν είναι οτι ξεφύτρωσαν καμμια 500αριά νεοφιλελεύθερα κομματίδια, τα οποία είναι το ένα φωτοτυπία του άλλου. Έχω την εντύπωση οτι αυτοί έμειναν χωρισμένοι για να καλύψουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ποσοστό των μικρών κομμάτων. Σου λέει, αν μπει ο άλλος στο παραβάν να ψηφίσει κάτι άλλο εκτός από πασοκονουδού, θα έχουν περισσότερες πιθανότητες να πέσουν σε έναν από εμάς. Και έχουν και πιασάρικα ονόματα, λέξεις-κλειδιά, όπως ελεύθερος, ανεξάρτητος, ψύχραιμος, σύμμαχος, ευθυτενής και τέτοια. Αυτό το αίσχος που επειδή ο κόσμος δεν ξέρει τί θα πει στην ουσία “ελεύθερη αγορά”, αλλά καλό ακούγεται, γιατί ποιός θέλει σκλαβωμένη αγορά, μπορεί και να τους ψηφίσει. Πεθαίνω για λέξεις-κλειδιά. Ελεύθερη αγορά, ανάπτυξη, υπευθυνότητα, πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια, όλες αυτές οι παπαρίες που μπορούν να πείσουν την γιαγιά μου οτι είναι σωστοί οικογενειάρχες που πηγαίνουν στην εκκλησία, και δουλεύουν σκληρά, ωσάν πέος σε στύση, τόσο σκληρά, για να σώσουν το έθνος.

Θα μου πεις, εδώ τα χρυσαύγουλα πείθουν την γιαγιά μου (όπου γιαγιά μου, βάλε όλες τις γιαγιάδες και παππούδες με απολυτήριο νηπιαγωγείου, που ναί μεν δούλευαν μια ζωή, αλλά δεν καταλαβαίνουν τη διαφορά έθνους-κράτους όσο δεν καταλαβαίνουν τη διαφορά λογικής-θρησκείας).

Περιμένουν τον κύριο με την γραβάτα να φέρει την ελευθερία. Δηλαδή αγαπημένη μου γιαγιά, σε δικαιολογώ μεν, αλλά Αή-σιχτίρ (από το Αη-βασίλ) κιόλας, που θα μου καταστρέψεις το μέλλον, τον πλανήτη και το σύμπαν με τη βλακεία σου. Μέχρι και οι Βέγκανς σε έχουν πρωτοσέλιδο σήμερα, για τη βλακεία σου. Ναί, αυτοί με τα γαλάζια, οι διπλωμάτες. Που δε θα έρθει η μέρα? Θα έρθει και θα δεις. Θα πάρουν όλους να σας μαντρώσουν σε εντατικά μαθήματα εκμάθησης γνώσης, γενικής παιδείας και μόρφωσης,  μαζί με τα χρυσαύγουλα, τους ρεπουμπλικάνους και τους ταλιμπάν. Μέχρι να επιστρέψετε θα έχουμε γυαλίζει και τις πέτρες στις παραλίες, που πήρατε τον πλανήτη, τον κάνατε μπουρδέλο και έχετε και άποψη.

Επειδή όμως εκλογές ξανάρχονται και οι Βέγκανς αργούν, καλή πρωτοχρονιά. Γιατί δεν έχω τίποτε άλλο να πω, οι επιλογές μας είναι γελοία λίγες, περιορισμένες και μη-επιλογές, γιατί οι άλλοι παίζουν το παιχνίδι με τις μουσικές καρέκλες και εμείς θέλουμε δίκαιο μέλλον. Θα γράψω άλλη φορά για τους μικροπάγκαλους, που τσιρίζουν μέσα-έξω σαν υστερικές σε περίοδο με πανσέληνο οτι όλοι φταίμε. Προς το παρόν καλή ανάσταση, να ζήσουμε να θυμόμαστε τον μακαρίτη το πασόκ, αιωνία του η μνήμη. Μπορεί να μην επέλεξαν καθαρά οι άνθρωποι τί θέλουν, αλλά τέτοιο πούλο ούτε οι πιο αισιόδοξοι δεν τον περίμεναν. Μέχρι και οι Βέγκανς φρίκαραν, δεν ήξεραν πώς να αντιδράσουν. Δηλαδή σου λέει από τη μία τέτοιο ευχάριστο νέο, μα ήταν τόσο ανέλπιστο, όσο τότε που πήρε ο Σημίτης στην ηθοποιό στο ΙΚΑ. Αλλά από την άλλη βάλατε μελαμψούς έλληνες ναζιστές (γουατδεφάκ?) στη Βουλή. Είναι σαν μια ολόφρεσκη, πεντανόστιμη και αφράτη πάστα σοκολάτας, με εμετό για γαρνιτούρα.

Για να ολοκληρώσω, γιατί δεν έχω και γκόμενο τελευταία και μόνο εδώ μπορώ να ολοκληρώνω, αφού ο Νικ με παράτησε, οι Βέγκανς δε θα έρθουν. Και όσοι περιμένετε λύσεις από τον ουρανό ή από το κέντρο της γης, δε θέλω να σας απογοητεύσω, αλλά είστε ηλίθιοι. Κοιτάξτε να παλέψετε, όπως μπορεί ο καθένας. Και οι άλλες χώρες της Ευρώπης είναι σε παρόμοια κατάσταση, οπότε ούτε εκεί έχετε τρελό μέλλον με κορδέλες και λελούδια. Ή θα είστρε σκλάβοι και πουτανάκια των χρυσαύγουλων, και να μη σας κάνουν εντύπωση τα όσα ζούμε, ή θα διαβάσετε να ξεστραβωθείτε μπας και βρούμε καμμια λύση όλοι μαζί. Αυτά. Μόνα Λίτσα Άουτ.

Σας αγαπώ όλους (εκτός από την γιαγιά μου, αλλά θα μου περάσει, γιατί έτυχε να είναι σόι μου και πρέπει μου είπαν να την σέβομαι και να την αγαπάω),

Έτσι την λένε. Το τερημένη το συμπλήρωσα εγώ, καταλαβαίνεις, αλλά τί είναι 8 γραμματάκια προκειμένου να περιγράψεις ένα πράγμα? Γιατί άνθρωπο δεν το λες.

Λεπόν να ξεκινήσω από την αρχή, για να τα μπλέξω όλα στη συνέχεια, δηλαδή να τα κάνω πουτάνα, όπως είναι στο μυαλό μου.

Η Κάθυ, που λες, είναι ένα πράγμα, ανθρωποειδές, σίγουρα, αλλά με εγκέφαλο περιορισμένης εμβέλειας και αποτελεσματικότητας. Η Κάθυ είναι υπαρκτό πρόσωπο, δεν την επινόησα για να γράψω την παπάρα μου.

Που λες η Κάθυ είναι υπέρ των “κέντρων φιλοξενίας”. Μισεί τους μετανάστες. Δεν την έχουν πειράξει ποτέ, δεν την έχουν ληστέψει, δεν της έχουν πάρει τη δουλειά, μια και δε δουλεύει στις φράουλες ή στα φανάρια, ούτε εκδίδεται, δεν έχουν μπει στο σπίτι της, αλλά είναι σίγουρη οτι αυτοί φταίνε για όλα.

Η Κάθυ, είναι φραγκάτη. Με ακίνητα και άλλα τέτοια παπάρια, με “καλή δουλειά”, που της τρώει τη ζωή, αλλά την πληρώνει καλά. Αλλά είναι αδικημένη, γιατί δεν πήρε προαγωγή. Και είμαι σίγουρη οτι με κάποιο γαμημένο τρόπο, οι μετανάστες θα φταίνε και γι’αυτό.

Η Κάθυ έχει στο σπίτι της άρρωστο άνθρωπο, που δε μπορεί να ζήσει φυσιολογικά, και το κράτος τους κόβει και τις λίγες παροχές που τους έδινε, αν και δεν τις χρειαζόταν, μιας και είναι φραγκάτη. Αλλά γκρινιάζει γι’αυτό, και αισθάνεται αδικημένη. Γιατί να έχουν περίθαλψη οι μετανάστες και να μην έχει αυτή που είναι καθαρή ελληνίδα? Ε?

Η Κάθυ ταξικά ανήκει στην δεξιά, αυτή θα φροντίσει για τα φράγκα της. Αυτή θα διώξει τους μετανάστες. Αυτή θα τους μαντρώσει σε “κέντρα φιλοξενίας”, για να μην τους βλέπει όταν πηγαινοέρχεται στη δουλειά και όταν πηγαίνει για ψώνια στο Κωλο-νακί. Γιατί δεν είναι όμορφοι σαν αυτήν, της χαλάνε την αισθητική.

Η Κάθυ δε σκέφτηκε ούτε μια στιγμή οτι αυτή τους κάνει μετανάστες, αυτή πληρώνει με τους φόρους της για τα όπλα και τις σφαίρες που τους σκοτώνουν και τους διώχνουν από τα σπίτια τους για να αγοράζει πετρέλαιο. Αυτή αγοράζει τα γαμωκινητά που πεθαίνουν άνθρωποι για να τα φτιάξουν, μέσα σε “κέντρα φιλοξενίας”, άλλου τύπου βέβαια, αλλά “κέντρα φιλοξενίας”. Αυτή αγοράζει τα ρούχα που ράβουν, αυτή αγοράζει τα ψάρια που ψαρεύουν, αυτή αγοράζει τα φρούτα, τις σοκολάτες, τον καφέ που σκλάβοι κυριολεκτικά μαζεύουν.

Αλλά δεν την νοιάζει, αρκεί να μην χαλάνε την αισθητική της. Ας πεθαίνουν σαν σκλάβοι τις χώρες τους, αυτήν τί την νοιάζει στην τελική? Αυτή τον καφέ τους θέλει να πίνει και αυτοί να πάνε να γαμηθούν κιόλας.

Και το καλύτερο το κράτησα για το τέλος. Η Κάθυ ζήτησε από έναν φίλο μου να την βοηθήσει να φύγει στο εξωτερικό. Του ζήτησε βοήθεια να βρει δουλειά στην Γερμάνια, εκεί που ο κόπος ανταμείβεται, λέει, και δε θα της παίρνουν τις προαγωγές οι άλλοι, οι άχρηστοι. Εκεί που υπάρχει κράτος δικαίου, λέει και δεν κάνει ο καθένας ότι του καυλώσει. Έτσι είπε. Φυσικά, για να μην ξεχνιόματσε, ζήτησε από τον φίλο μου να μεσολαβήσει για να της βρει δουλειά, να πει καμμια καλή κουβέντα, ξέρεις. Να έχει ενός τύπου μέσον, γιατί καλή η αξιοκρατία, αλλά για τους άλλους. Αυτή είναι καλύτερη από τους άλλους. Και της αξίζει το καλυτερότερο.

Κάθυ, που’σαι τσολιά μου, οι Γερμανοί κατήργησαν τα επιδόματα ανεργίας για τους βρωμοέλληνες μετανάστες στη Γερμανία. Εκεί είσαι ότι είναι στην Ελλάδα σου την αγαπημένη ο Πακιστανός. Ένας τεμπέλης βρωμιάρης που πάει να τους πάρει τη δουλειά. Σύμφωνα δε με έναν Έλληνα που εργάζεται στη Γερμανία, οι ευγενείς, μορφωμένοι και υπέροχοι Γερμανοί, τον δουλεύουν και του λένε φτωχέ Έλληνα, πάρε ένα κέρμα. Εκεί οι Γερμανοί βρίζουν τους βρωμοτεμπέληδες Έλληνες οτι τους πληρώνουν για να πίνουν ούζα στις παραλίες. Ναί, βρε ζώον, για σένα το λένε.

Εύχομαι μόνο να μη σου γυρίσει τούμπα ο κόσμος αν και εκεί κάνουν “κέντρα φιλοξενίας” πάλι, ξέρεις, όπως εκείνο το Άουσβιτς και άλλα τέτοια, και σε χώσουν μέσα, σαν βρωμιάρα τεμπέλα ελληνίδα. Μαλακίες λέω. Επειδή είμαι καριόλα, εύχομαι να καταλήξεις σε ένα τέτοιο, στοιβαγμένη με άλλους απογόνους αρχαίων Ελλήνων, και να ανταλλάζετε χτησιμοποιημένες σερβιέτες και να μαλλιοτραβίεσαι με άλλες για ένα κομμάτι ψωμί.

Που πάλι, δε θα καταλάβεις τζίζας, γιατί τόσο ντουβάρι είσαι. Αλλά θα έχω μίαν κάποια ευχαρίστηση να βρεθείς στη θέση που θέλεις να φέρεις εσύ άλλους ανθρώπους. Το θέμα είναι οτι επειδή είσαι φραγκάτη και κομματόσκυλο, θα την βρεις την άκρη σου, και έτσι ούτε θα καταλάβεις ποτέ πόσο ανεγκέφαλη είσαι, ούτε θα έχω και εγώ την ευχαρίστησή μου. Τί να κάνουμε όμως που ο κόσμος αυτός φτιάχτηκε έτσι όπως φτιάχτηκε από ζώα σαν εσένα, για ζώα σαν εσένα. Και πολλαπλασιαζόσαστε κιόλας, γαμώ το αναπαραγωγικό σύστημά σας και τους προγόνους και τους απογόνους σας. Ιντιόκρασι και τα μυαλά στα μουνιά σας. Σιχτίρ.

Σας αγαπώ όλους (εκτός από τα ανθρωποειδή σαν την Κάθυ),

Τις προάλλες είχα βγει με κάτι φίλους, που περνιούνται και για προχωρημένοι, ξέρεις, οικολόγοι, φιλόζωοι, φιλελεύθεροι (όχι νεό-), και άλλα τέτοια. Και πιάσαμε συζήτηση για τις τσόντες σε σχέση με τα πιτσιρίκια.

Η επικρατούσα άποψη είναι πως οι τσόντες είναι υποτιμητικές για τις γυναίκες και κάνει κακό στα πιτσιρίκια να βλέπουν τσόντες, γιατί μαθαίνουν λάθος πράγματα για το σεξ και έχουν τραύματα μετά.

Διαφώνω καθέτως οριζοντίως και πλαγίως και ευθέως. Παρ’όλα αυτά, δεν βρήκα το δίκιο μου και είπα να γράψω εδώ γι’αυτό, όπου δεν έχω αντίλογο, οπότε κανείς δε θα μου τα σπάσει που εκφράζω μια άποψη διαφορετική από την επικρατούσα.

Λεπόν, νούμερο ένα: “Οι τσόντες είναι υποτιμητικές και εξευτελιστικές για τις γυναίκες, και τί ηθική κατάπτωσις, εκφυλισμός, ξεπεσμός και αθλιότητα”, θα ξεκινήσω από αυτό. Γιατί είναι αι τσόνται υποτιμητικές, εξευτελιστικές και όλα τα υπόλοιπα για τις γυναίκες; Δε μπορώ να βρω μια λογική απάντηση.

Υπάρχουν τσόντες, για παράδειγμα, στις οποίες είναι μαι γυναίκα με έναν δονητή και ένα μαστίγιο και τακτοποιεί τον αρσενικό σύντεκνό της. Είναι υποβιβαστικό για τον τυπά αυτό ή για την γυναίκα; Είναι ένα επάγγελμα, σαν όλα τα άλλα, και σπανίως είναι ευχάριστη η δουλεία σου, εκτός και αν είσαι ο ΠάνΓκαλ και μπορείς να είσαι κάφρος, βγάζοντας μύρια ενώ βρίζεις αυτούς που σε χρηματοδοτούν για να τους βρίζεις.

Ας πάρουμε μια τραπεζικό, μια εφοριακό ή μια νοσοκόμα. Οι περισσότεροι έχουμε πετύχει σκηνικά σε τράπεζες που οι πελάτες βρίζουν άθλια μια κοπέλα, έτσι επειδή είναι κακογάμητοι, ή δεν είδαν τσόντα να χαλαρώσουν, γιατί είναι μεγάλη η ουρά, και γιατί πήγε να κατουρήσει;, η δουλειά της δεν είναι να κατουράει, 8 ώρες πληρώνεται 800 ευρώ να ακούει μπινελίκια. Ή μια νοσοκόμα, που ακούει μπινελίκια από αυτόν που τον έσυραν τύφλα στο μεθύσι, από αυτόν που πρέπει να του κάνει ένεση και δεν το έχει, από αυτόν που του αλλάζει τις πάνες, που και να μην ακούει μπινελίκια είναι τελείως υποτιμητικό και εξευτελιστικό να αλλάζεις πάνες σε άκυρους, μη σου πω και σε έγκυρους. Δεν λέω οτι είναι εύκολο επάγγελμα, γάμησέ τα είναι (κυριολεκτικά), αλλά έχει και τα καλά του, όπως Κάθε Άλλο Επάγγελμα.

Για τα λάθος πρότυπα, μία μόνο λέξη: Κοζμοπόλιταν. Έχω και άλλες: Μενεγάκη, τηλεμοντέλα, φωτομοντέλα, Δασκαλοπούλου-Αγγελάκη, Παντελάνος, Γιωρόπουλος και τα περιοδικά για λάιφστάιλ και μόδα. Οι τσόντες, που έχουν σεξ μέσα, ένα από τα πιο ωραία πράγματα στον πλανήτη, δημιουργούν λάθος πρότυπα, ενώ όλα αυτά, όχι. Τα σούπερ κορμιά με τα σούπερ βυζιά, τα γυαλιστερά μαλλιά και τα άσπρα δόντια, ντυμένα μόνο με σούπερ μάρκες, είναι καλό πρότυπο ας πούμε. Και όχι οτι έχω πρόβλημα με αυτά, έχω σούπερ βυζιά, αλλά ας μην είμαστε υποκριτές. Υπάρχουν πολύ χειρότερα πράγματα στον κοζμοπόλιταν αυτό από τις τσόντες, αλλά δεν βλέπω κανέναν να κάνει διαδηλώσεις και λόμπι για να σταματήσουν. Σιχτίργια.

Το πρόβλημα είναι οτι οι θρήσκοι έχουν πείσει ακόμα και τους μη-θρήσκους (πόσο μάλλον τους θρήσκους που είναι από μόνοι τους στερημένοι και προβληματικοί, του σέι δε λίστ) οτι το σεξ είναι πολύ κακό, τόσο κακό που πρέπει να το απαγορεύσουμε. Και εδώ έρχονται τα πιτσιρίκια. Το μόνο κακό σε σχέση με τα πιτσιρίκια και τις τσόντες και τα μόνα ψυχοσεξουαλικά προβλήματα δημιουργούνται αν τα πιάσεις την στιγμή που ανοίγει η σαμπάνια. Τότε χάνουν την αθωότητά τους, όταν τα κάνεις να νομίζουν οτι έκαναν κάτι υπερ-κακό και λάθος, όχι όταν απολαμβάνουν το σώμα και την σεξουαλικότητά τους.

Υπάρχει ένα πιτσιρίκι που άλλαξε το δέος του για την πρώτη του φορά επειδή είδε την Τζένα Τζέιμσον σε τσόντα; Υποτιμούμε την νοημοσύνη τους που νομίζουμε οτι δεν καταλαβαίνουν οτι είναι ταινίες. Τα αντιμετωπίζουμε σαν χαζά, και δεν είναι. Καταλαβαίνουν οτι ο Ζούμπερμαν είναι από καρτούν και αν βάλουν το τραπεζομάντηλο της μάνας τους και πηδήξουν από τον 7ο θα ανοίξουν σαν καρπούζι. Όπως καταλαβαίνουν οτι η τσόντες είναι τσόντες και η γκόμενά τους δε θα τον καταπίνει όπως η Τζένα. Τουλάχιστον οι τσόντες έχουν όλων των ειδών τις γυναίκες, χοντρές, λεπτές, γριές, νέες, μαύρες, ασιάτισες, λευκές, κοντές, ψηλές, απ’όλα. Δεν μπορείς να το πεις για πολλά περιοδικά μόδας αυτό, και για πολλές διαφημίσεις ρούχων, καλλυντικών και αρωμάτων, που βρίσκονται μπροστά τους στη διαδρομή σχολείο-σπίτι.

Για τους δύο που δεν το καταλαβαίνουν τους απονέμω το Darwin Award και προχωράω παρακάτω, για δύο όντως χαζά παιδάκια δεν αξίζει να μπούν όλα σε γυάλες ή να ρίξουμε πυρηνική βόμβα και να καταστρέψουμε τον πλανήτη.

Μια λύση είναι να έχεις καλή σχέση με το παιδί σου και να του παίρνεις εσύ τσόντες που δεν είναι πολύ βίαιες και βιτσιόζικες, και μάλιστα έπρεπε να υπάρχουν και τσόντες για παιδιά. Βλέπουν που βλέπουν, να είναι ποιοτικές. Και αν νομίζεις πως δε βλέπουν, είσαι βαθιά νυχτωμένος ή ζεις σε άλλο πλανήτη. Από τότε που ανακαλύφθηκε το φιλμ, γυρίζονται τσόντες και χαρίζουν ευτυχία στον πλανήτη. Και αυτά τα “ναί, αλλά στο παρελθόν δεν ήταν έτσι”, να τα βάλεις στον μεγαλότρυπο πισινό σου. Ήταν πολύ χειρότερα, υπήρχαν πολλοί περισσότεροι βιασμοί, οι γυναίκες γινόταν μαμάδες από τα 12 και γεννοβολούσαν με κάθε πανσέληνο, οι περισσότερες δεν πήγαιναν καν σχολείο (άσχετο) και οι άνθρωποι πέθαιναν από το κοινό κρυολόγημα (επίσης άσχετο), αμόνγκ άδερς. Οπότε άντε παράτα μας και εσύ και η νοσταλγία για το ανύπαρκτο παρελθόν σου.

Δώστε βυζιά στα πιτσιρίκια και αφήστε τις γυναίκες να κάνουν ότι γουστάρουν με το σώμα τους, γαμώ την κλειστομυαλία και την υποκρισία σας. Και δεν το ζητάω, το απαιτώ. Αντί να προχωράμε, πάμε πίσω, επειδή μερικοί είναι στερημένοι και επειδή μισούν το σώμα τους και επειδή το σεξ είναι τόσο υπέροχο, που σε κάνει ευτυχισμένο και σε μισούν γι’αυτό. Όλοι μιζέρια και στέρηση τώρα. Ρε δεν πάτε στα δγιάλα.

Σας αγαπώ (βυζιά σε όλους, τώρα),

…Γιατί μπορώ.

Και ευτυχώς υπάρχουν πολλά τραγούδια για την περίπτωση.

Ξεκίνησα από Βαλάντη. Στη πορεία συνάντησα τον ρετρό αλλά πάντα επίκαιρο Τριαντάφυλλο. Ο Ρουβάς δεν πέρασε απαρατήρητος. Πλανητάρχη όλως περιέργως δε βρήκα. Ο Τζάστιν Μπίμπερ παραλίγο να με συνεπάρει.

Αλλά κατέληξα σε αυτό:

watch?v=5oGsadpqUW0&feature=related

Χρόνια όσα θέλεις, δημιουργικά και επαναστατικά Αχιλλέα.

Με αγάπη,